12 அம்மங்ங தன்ன சிஷ்யம்மாரு ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “குரூ! நீ ஹளிது பரீசம்மாரிக இஷ்டப்பட்டுபில்லெ ஹளிட்டுள்ளுது நினங்ங கொத்துட்டோ?” ஹளி கேட்டுரு.
நன்னபற்றி சம்செபடாதெ நன்ன அங்ஙிகருசாக்கள தெய்வ அனிகிருசுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹொறெயெந்த மனுஷன ஹொட்டெ ஒளெயெ ஹோப்புது ஒந்தும், அவன அசுத்தி மாடாற; ஒப்பன மனசிந்த ஹொறெயெ கடெவா பேடாத்த வாக்குதென்னெ ஆப்புது அவன அசுத்திமாடுது” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பாங் நடாத்த பயிரு ஒக்க பேரோடெ பறிச்சு எறிவுதாயிக்கு;
எந்நங்ஙும் நங்க ஆக்காக எடங்ஙாறாயிற்றெ இப்பத்தெ பாடில்லெ. அதுகொண்டு நீ, பிரிக கடலிக ஹோயி சூண்டுலு ஹைக்கி ஆதி கிட்டா மீனின பாயெ தொறதுநோடு; அம்பலாக நிகுதி கொடா ஒந்து பெள்ளி ஹண அதன பாயாளெ உட்டாக்கு; அதன எத்திட்டு நனங்ஙும் நினங்ஙும் உள்ளா நிகுதித ஆக்களகையி கொட்டூடு” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வ நங்காக ஏல்சிதா கெலசத ஒப்புரும் குற்ற ஹளாத்த ரீதியாளெயும், நங்களகொண்டு ஒப்புரும் தெய்வதபுட்டு பட்டெ தெற்றி ஹோகாத்த ஹாரும் ஜாகர்தெயாயிற்றெ கெலசகீதீனு.
எந்நங்ங தெய்வ, ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு மனுஷரிக அறிசிதா ஒள்ளெவர்த்தமானத சத்திய நிங்கள ஜீவிதாளெ நெலச்சிருக்கு ஹளிட்டு, நங்க ஒந்து நிமிஷகூடி ஆக்கள வாக்கிக ஒத்து ஹோயிபில்லெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வ தப்பா அறிவு மாய இல்லாத்த ஒள்ளெ சுத்த அறிவாப்புது; ஈ அறிவுள்ளாக்க மற்றுள்ளாக்கள சினேகிசி, சமாதானமாயிற்றெ ஜீவுசுரு; மற்றுள்ளாக்கள மனசுஅருது தாநு ஹோப்புரு; கஷ்டதாளெ உள்ளாக்காக கருணெ காட்டி சகாசுரு; ஒள்ளேவன ஹாற நடிச்சு ஒப்பங்ஙும் இச்சபட்ச்ச கீயரு.