35 அம்மங்ங ஆ நாடினாளெ இத்தா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஏசு ஏற ஹளிட்டுள்ளுது மனசிலுமாடிரு; எந்தட்டு சுற்றுவட்டாராளெ உள்ளா எல்லா சலாகும் ஆளா ஹளாயிச்சு, எல்லா தெண்ணகாறினும் ஏசினப்படெ கொண்டுபந்துரு.
ஆக்க எல்லாரும் கடலின கடது கெனசரேத்து நாடிக பந்துரு.
எந்தட்டு ஏசின துணித கோடிகாதங்ஙும் முட்டத்தெ ஹளுக்கு ஹளி ஏசினகூடெ கெஞ்சி கேட்டுரு; அந்த்தெ முட்டிதாக்க ஒக்க சுகஆதுரு.
சுத்தூடுள்ளா சலாக ஓடி ஹோயி, ஏசு பந்தாகாரெத அறிசிரு; அம்மங்ங அல்லி இத்தா தெண்ணகாரு எல்லாரினும், கெடெக்கெயோடெ ஏசினப்படெ ஹொத்து கொண்டுபந்துரு.
அந்த்தெ அவ, ஹொறெயெ நிந்திப்புது பேதுரு தென்னெயாப்புது ஹளி அருதட்டு, சந்தோஷத்தோடெ ஒளெயேக ஓடி ஹோயிட்டு ஆக்களகூடெ, “ஹொறெயெ பேதுரு நிந்துதீனெ” ஹளி ஹளிதா.
அம்பலத அலங்கார பாகுலப்படெ குளுது பிச்செ எத்திண்டித்தாவங் இவனாப்புது ஹளி அருதட்டு, அவங்ங சம்போசிதன கண்டா எல்லாரும் பயங்கர ஆச்சரியபட்டு அந்தபுட்டுரு.