45 “சொர்க்கராஜெ ஹளுது ஒள்ளெ முத்தின அன்னேஷிண்டிப்பா ஒந்து கச்சோடக்காறன ஹாற உள்ளுதாப்புது.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, பேறெ ஒந்து கதெ ஹளிகொட்டாங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங, “சொர்க்கராஜெ ஹளுது ஒப்பாங் தன்ன பைலின ஒள்ளெ பித்தின பித்திதா ஹாற உள்ளுதாப்புது.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, அவங் ஒள்ளெ பெலெபிடிப்புள்ளா ஒந்து முத்தின கண்டுபீத்தட்டு, ஊரிக ஹோயி, அவங்ஙுள்ளா எல்லா சொத்தினும் மாறிட்டு அதன பெலெகொட்டு பொடிசிதாங்.”
ஒப்பாங் தனங்ஙபேக்காயி ஈ லோகாளெ உள்ளா சொத்துமொதுலு ஒக்க சம்பாரிசிட்டு, தன்ன ஜீவித நாசமாடிதங்ங, அவங்ங ஏன பிரயோஜன? அவங் தன்ன ஜீவிதாக சமமாயிற்றெ ஏதன கொடத்தெபற்றுகு?
எந்நங்ங மொதெக ஊதித்தா ஆள்க்காரு அதன காரியமாயிற்றெ எத்திபில்லெ; ஒப்பாங் தன்ன பைலிக ஹோதாங், ஒப்பாங் தன்ன கடேகும் ஹோதாங்.
பரிசுத்தமாயிற்றெ உள்ளா காரெத நாயெத ஹாற உள்ளா துஷ்டம்மாரிக கொடுவாட; கொட்டங்ங ஆக்க நின்ன திரிச்சு கச்சுரு. பெலெபிடிப்புள்ளா முத்தின ஹந்தி ஹாற உள்ளாக்கள கையி கொடுவாட; கொட்டங்ங, அதனொக்க சொவுட்டி ஹம்மாடுரு.”