27 அம்மங்ங ஆ மொதலாளித கெலசகாரு அவனப்படெ பந்தட்டு, ‘எஜமானனே! நீ நின்ன பைலாளெ ஒள்ளெ பித்துதால பித்திது, ஹிந்தெ அதனாளெ ஆமாரி களெ பந்துது எந்த்தெ?’ ஹளி கேட்டுரு.
அவங் பித்திகளிஞட்டு அவன ஊரிக ஹோயி அந்து சந்தெக கெடது ஒறங்ஙதாப்பங்ங, அவன சத்துருக்களு பந்தட்டு, பித்திதா பைலாளெ களெ பித்தின பித்திட்டு ஹோதுரு.
அந்த்தெ பயிரு ஒக்க மொளெச்சு கதுரு கடெவதாப்பங்ங ஆப்புது அதனாளெ களெ ஹடதெ ஹளி அருதுது.
அதங்ங அவங், ‘சத்துருக்களாப்புது ஆ கெலசகீதுது’ ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங கெலசகாரு ‘நங்க ஹோயிட்டு ஆ களெத ஒக்க பறிச்சு எறிவத்தெகோ?’ ஹளி கேட்டுரு.
“சொர்க்கராஜெ ஹளுது ஒந்து மொதலாளி ஹாற உள்ளுதாப்புது. அவங் தன்ன முந்திரி தோட்டதாளெ கெலச கீசத்தெபேக்காயி கெலசகாறா அன்னேஷிண்டு பொளாப்செரெ ஹொறட்டு ஹோதாங்.
நன்ன கூட்டுக்காறே! நா நிங்களகூடெ ஒந்து காரெ கேளுது ஏன ஹளிங்ங, நிங்க படிச்சா கிறிஸ்தின உபதேசதாளெ ஒறச்சு நில்லிவா; ஆ காரெயாளெ முந்தாக கடெவத்தெ பற்றாத்த ஹாற நிங்கள எடேக எடங்ஙாரு உட்டுமாடாக்கள புட்டு மாறியுடிவா.
நா ஏசுக்கிறிஸ்திக கெலசகீவா ஹாற தென்னெ, திமோத்தியும் கெலசகீவுதுகொண்டு, அவன நா ஈக நிங்களப்படெ ஹளாயிப்புதாப்பது; அதுகொண்டு அவங்ஙும் ஒந்து புத்திமுட்டு பாராதெ நோடியணிவா.
தெய்வத தயவினாளெ நிங்கள தெற்று குற்றாக ஒக்க மாப்பு கிட்டிஹடதெ; அதன ஹம்மாடத்தெ பாடில்லெ ஹளி, தெய்வதகூடெ சேர்ந்நு கெலசகீவா நங்க புத்தி ஹளிதப்புதாப்புது.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நங்க ஏன கீதங்ஙும், ஏன கூட்டகூடிதங்ஙும் தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹாற கீதீனு; அதுகொண்டு நங்க கஷ்ட, புத்திமுட்டு, எல்லதனும் மனசொறப்போடெ தாஙிண்டு நெடதீனு.
ஈ லோகக்காரெயாளெ ஆசெபீத்து ஜீவுசாவாங், தெய்வாக இஷ்டில்லாத்த சூளெத்தரத ஹாற உள்ளா குற்ற ஆப்புது கீவுது ஹளி நிங்காக கொத்தில்லே? அதுகொண்டு ஈ லோகக்காரெயாளெ ஆசெபீப்பாவாங் தெய்வாக ஹகெகாறனாப்புது.