19 சொர்க்கராஜெத பற்றிட்டுள்ளா வர்த்தமானத கேட்டட்டும், ஒப்பங்ங அது மனசிலாயிதில்லிங்ஙி, அவங் கேட்டா வஜனத செயித்தானு பந்து எத்திண்டு ஹோயுடுகு; அவனாப்புது பட்டெயாளெ பித்தா பித்திக ஒத்தாவாங்.
அதே ஹாற தென்னெ செயித்தானு செயித்தானினே ஓடுசுதாயித்தங்ங, ஆக்க தம்மெலெ ஹூலூடிகூடா ஹாற உட்டாக்கல்லோ? அந்த்தெ கீதங்ங செயித்தானின ராஜெ எந்த்தெ நெலெநில்லுகு?
கல்லுள்ளா சலதாளெ பித்தா பித்திக ஒத்தாக்க, தெய்வ வஜனத கேட்டு சந்தோஷத்தோடெ ஏற்றெத்துரு.
ஈ லோக ஆப்புது பைலு, ஒள்ளெ பித்து ஹளுது சொர்க்கராஜேக உள்ளாக்களும், களெ ஹளுது செயித்தானின ராஜெக உள்ளாக்களும் ஆப்புது.
அதுகளிஞட்டு ஏசு, கலிலா நாடுகூடி ஒக்க ஹோயி, யூதம்மாரா பிரார்த்தனெ மெனெயாளெ ஒக்க உபதேச கீதண்டும், தெய்வராஜெத பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத அறிசிண்டும், அல்லி இத்தா தெண்ணகாறின ஒக்க சுகமாடிதாங்.
அதுகொண்டு நிங்க ஏன கூட்டகூடங்ஙும் செரி, உள்ளுதன உட்டு ஹளியும், இல்லிங்ஙி இல்லெ ஹளி ஹளிவா; பேறெ ஒந்நனும் ஹளத்தெ நில்லுவாட; அந்த்தெ, இல்லாத்துதன பீத்துகெட்டி ஹளுது பிசாசின சொபாவ ஆப்புது.”
பட்டெயாளெ பித்தா பித்திக ஒத்தாக்க ஏற ஹளிங்ங, ஆக்க வஜன கேளுரு; எந்நங்ங வஜன கேட்டா ஹாற தென்னெ செயித்தானு பந்தட்டு, பெட்டெந்நு ஆக்கள மறதண்டு ஹோப்பத்தெ மாடியுடுவாங்.
ஆ பாடதாளெ உள்ளா தெண்ணகாறா ஒயித்துமாடிட்டு, தெய்வ, ஜனங்ஙளா பரிப்பா கால அடுத்துத்து ஹளி ஹளிவா.
எந்தட்டு, “தெய்வராஜெத பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத ஹளிகொடிவா! தெண்ணகாறா சுகமாடிவா!” ஹளி ஹளிட்டு ஆக்கள ஹளாயிச்சு புடா சமெயாளெ,
அம்மங்ங பிலாத்து, “சத்திய! அந்த்தெ ஹளிங்ங ஏன?” ஹளி கேட்டாங்; அதுகளிஞட்டு அவங் திரிச்சும் யூதம்மாரப்படெ பந்தட்டு, “ஆ மனுஷனமேலெ நா ஒந்து குற்றம் கண்டுபில்லல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
நா கூட்டகூடிதா காரெ நிங்காக மனசிலாகாத்துது ஏனாக? அதன கேளத்தெ மனசில்லெ, அதுகொண்டு தென்னெ.
சத்தாக்க ஒக்க ஜீவோடெ ஏளுதனபற்றி, பவுலு கூட்டகூடிதா காரெ கேளங்ஙே, செலாக்க அவன பரிகாசகீதுரு; செலாக்க, “நீ ஹளுது இஞ்ஞொந்து சமெ கேளக்கெ ஹளி” ஹளிரு.
எந்நங்ங இவங் கூட்டகூடிதா வஜனாகும், ஹளிதா ஹெசறிகும், நிங்கள நேமாகும் சம்மந்தப்பட்ட தர்க்க ஆதுதுகொண்டு, இந்த்தல காரெ விசாரணெகீவத்தெ நனங்ங தால்ப்பரிய இல்லெ; நிங்களே இதன தீத்தணிவா” ஹளி ஹளிட்டு, ஆக்கள கோர்ட்டிந்த ஹொறெயெ ஓடிசிபுட்டாங்.
நோடிவா! நா இதுவரெ நிங்களகூடெ இத்து தெய்வராஜெதபற்றி கூட்டகூடிதிங்; அதுகேட்டா நிங்களாளெ ஒப்புரும் இனி நன்ன முசினித காம்பத்தெபற்ற ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு.
அதங்ஙபேக்காயி ஆக்க ஒந்துஜின ஏற்பாடு கீதுரு; அம்மங்ங, கொறே ஆள்க்காரு பவுலு தங்கித்தா மெனேக பந்துரு; பவுலு, பொளாப்பங்ங தொடங்ஙி சந்நேரட்ட மோசேத தெய்வ நேமந்தும், பொளிச்சப்பாடு புஸ்தகந்தும் ஏசினபற்றிட்டுள்ளா காரெ எத்தி கூட்டகூடிட்டு, தெய்வராஜெத பற்றியும் விஸ்தாரமாயிற்றெ எத்தி ஹளிதாங்.
தெய்வதபற்றி அறிவத்தெகும், அதன ஏற்றெத்தத்தெகும் ஆக்காக மனசில்லாத்துதுகொண்டு, ஆக்கள ஆசெபிரகார பேடாத்த காரெ கீயட்டெ ஹளி தெய்வ ஆக்கள புட்டுடுத்து.
தெய்வராஜெயாளெ கிட்டா சந்தோஷ ஹளுது திம்புதனாளெயும் குடிப்புதனாளெயும் கிட்டா ஹாற உள்ளா சந்தோஷ அல்ல; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினகொண்டு தெய்வத இஷ்டப்பிரகார ஜீவுசதாப்பங்ங கிட்டா சந்தோஷும் சமாதானும் தென்னெயாப்புது எதார்த்த சந்தோஷும் சமாதானும்.
எந்நங்ங தன்னபோற்றிகளாயி இத்து, தெய்வத சத்தியமாயிற்றுள்ளா காரெத அனிசரிசி நெடியாதெ, அன்னேய கீவாக்களமேலெ தெய்வகோப தென்னெ பொக்கு.
தெய்வ ஜனதாளெ பீத்து நா ஒந்து விஷேஷும் இல்லாத்தாவனாயி இத்தட்டுகூடி, கிறிஸ்தின அளவில்லாத்த அனுக்கிரக உள்ளா ஈ ஒள்ளெவர்த்தமானதபற்றி, பண்டு தெய்வத அறியாத்த அன்னிய ஜாதிக்காறாயித்தா நிங்களகூடெ அருசத்தெபேக்காயி தெய்வ நன்ன தெரெஞ்ஞெத்திது, நன்ன பாக்கிய தென்னெயாப்புது.
அந்த்தெ ஏசுக்கிறிஸ்தின சத்தியத நம்பாதெ, துஷ்டத்தர கீதண்டு, அதனாளெ சந்தோஷப்படா எல்லாரிகும் தெய்வ சிட்ச்செ கொடுகு.
அதுகொண்டு, நங்காக ஹளிதந்திப்பா காரெ ஒக்க கேட்டு அனிசரிசி நெடீக்கு; ஈ காரெயாளெ ஜாகர்தெ உள்ளாக்களாயும் இருக்கு; அந்த்தெ நெடதங்ங சத்திய பட்டெத புட்டு நீஙாதெ நெடியக்கெ.
பிசாசின மங்ஙனாயி, தன்ன தம்மன கொந்தா காயீனு ஹளாவன ஹாற நிங்க இப்பத்தெ பாடில்லெ; காயீனு அவன தம்ம ஆபேலின கொந்துது ஏனாக? ஆபேலு சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி தெய்வாக இஷ்ட உள்ளா காரெ கீதாங்; காயீனு தெய்வாக இஷ்டில்லாத்த காரெ கீதாங்; அதுகொண்டாப்புது அவங் தன்ன தம்மன கொந்துது.
அந்த்தெ இப்பங்ங, தெய்வதகொண்டு ஹுட்டிதாக்க ஒப்புரும் தெற்று குற்ற கீதண்டு இரரு; எந்த்தெ ஹளிங்ங துஷ்டனாயிப்பா பிசாசின கெணியாளெ குடுங்ஙாதெ, தெய்வ ஆக்கள பாதுகாத்தங்கு.
சத்தியமாயிற்றுள்ளா தெய்வத, நங்க மனசிலுமாடுக்கு ஹளிட்டாப்புது தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசு ஈ லோகாக பந்துது; அவனகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவுசுது தென்னெயாப்புது நேராயிற்றுள்ளா ஜீவித; அவங் தென்னெயாப்புது தெய்வத சத்திய; சாவில்லாத்த ஜீவனும் அவங் தென்னெயாப்புது.