12 நா ஹளிதன சிர்திசி கேளாவங்ங, தெய்வத கையிந்த எல்லதும் பரிபூரணமாயிற்றெ கிட்டுகு; நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசில்லாத்தாவாங் ஏறோ, அவனகையி ஏனொக்க ஹடதெ ஹளி பிஜாரிசிண்டித்தீனெயோ அதொக்க இல்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு.
அதுகொண்டு தெய்வராஜெ நிங்காக கிட்ட; தெய்வராஜெக ஏற்றா ஹாற நெடிவா ஜாதிக்காறிக தெய்வ அதன கொடுகு ஹளி நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
கிட்டுதன ஒயித்தாயி உபயோக படிசிதாவங்ங இனியும் கிட்டுகு; சம்பூரணமாயிற்றெ கிட்டுகு; உபயோக படுசாத்தவன கையாளெ உள்ளுதனும் பொடுசுதாயிக்கு.
அந்த்தெ இப்பங்ங முந்திரிதோட்டத மொதலாளி ஆக்கள ஏன கீவாங்? அவனே நேரிட்டு பந்து, ஆ பாட்டக்காறா கொந்தட்டு, பேறெ ஆள்க்காறா கையி தன்ன தோட்டத ஏல்சுவனல்லோ?
எந்நங்ங மனுஷங்ங அத்தியாவிசெ உள்ளுது ஒந்தே ஒள்ளு. அதாப்புது மரியா தெரெஞ்ஞெத்திதா ஒள்ளெ காரெ; அவள கையிந்த ஒப்புரும் அதன ஹிடுத்துபறியாரரு ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங தன்ன மொதலாளி ஏன கெலசகீவத்தெ ஹளிதாங் ஹளி ஒயித்தாயி மனசிலுமாடாதெ தெற்றாயிற்றெ கீவா கெலசகாறங்ங கொறச்சு சிட்ச்செ கிட்டுகொள்ளு. ஏறங்ங கூடுதலு பொருப்பு கொட்டனோ, அவங் ஜாகர்தெயோடெ கணக்கு ஏல்சுக்கு. ஒப்பங்ங கூடுதலு பொருப்பு கொட்டித்தங்ங அவனகூடெ கூடுதலு கணக்கு கேளுவாங்.
அம்மங்ங மொதலாளி அவன ஊதுபரிசிட்டு, நீ நன்ன சொத்துமொதுலு ஒக்க ஒயித்தாயி நோடாதெ நாசமாடுதாயிற்றெ நா கேட்டிங்; அதுகொண்டு நீ நின்ன கணக்கு ஒக்க நன்னகையி ஏல்சிட்டு ஊரிக ஹோயிக; நினங்ங இஞ்ஞி இல்லி கெலச இல்லெ ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங அப்ரகாமு, மங்ங! நீ பூமியாளெ இத்தா காலதாளெ ஒக்க சுகஆயி ஜீவிசிதெ; எந்நங்ங லாசரு அல்லி இப்பட்ட ஒந்துபாடு கஷ்டத சகிச்சு ஜீவிசிண்டித்தாங்; அதன ஒம்மெ நீ ஓர்த்து நோடு, ஈக அவங் சுகமாயிற்றெ இத்தீனெ, நீ பேதனெ சகிச்சண்டித்தெ;
அதுகொண்டு நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசுள்ளாக்க, ஒயித்தாயி கேட்டு மனசிலுமாடிணிவா; நா ஹளிதன சிர்தெ பீத்து கேளாவங்ங மனசிலுமாடத்துள்ளா புத்தித தெய்வ கொடுகு; நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசில்லாத்தாக்க ஏறோ, ஆக்காக கொத்துள்ளுதுகூடி கொத்தில்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுமாத்தற அல்ல! நன்னபற்றியும், நன்ன வஜனத பற்றியும் மற்றுள்ளாக்கள முந்தாக கூட்டகூடத்தெ ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் நாணப்பட்டங்ங, மனுஷனாயி பந்தா நா, சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பன பெகுமானத்தோடெயும், பரிசுத்த தூதம்மாராகூடெயும் ஈ லோகாக திரிச்சு பொப்பங்ங அவனபற்றி நன்ன அப்பனகூடெ கூட்டகூடத்தெ நாணப்படுவிங்;
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வாக மாத்தற சொந்தக்காறாயி ஜீவுசாக்காக தெய்வ கூடுதலு கருணெகாட்டுகு; அதுகொண்டாப்புது அகங்கார உள்ளாக்காக தெய்வ எதிராயிற்றெ நில்லுகு ஹளியும், தாழ்மெ உள்ளாக்காக தெய்வ கருணெகாட்டுகு ஹளியும் தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.
அதுகொண்டு, நீ ஏது நெலெந்த தெற்றி ஹோதுது ஹளி ஆலோசிநோடு; நீ மனசுதிரிஞ்ஞு பா; நீ நேரத்தெ கீதண்டித்தா ஹாற ஈகளும் கீயி; நீ மனசுதிரிஞ்ஞு பந்துதில்லிங்ஙி, நா நின்னப்படெ பந்தட்டு, நின்ன நெலபொளுக்கு தண்டின நின்னப்படெந்த நீக்கியுடுவிங்.