26 அதே ஹாற தென்னெ செயித்தானு செயித்தானினே ஓடுசுதாயித்தங்ங, ஆக்க தம்மெலெ ஹூலூடிகூடா ஹாற உட்டாக்கல்லோ? அந்த்தெ கீதங்ங செயித்தானின ராஜெ எந்த்தெ நெலெநில்லுகு?
சொர்க்கராஜெத பற்றிட்டுள்ளா வர்த்தமானத கேட்டட்டும், ஒப்பங்ங அது மனசிலாயிதில்லிங்ஙி, அவங் கேட்டா வஜனத செயித்தானு பந்து எத்திண்டு ஹோயுடுகு; அவனாப்புது பட்டெயாளெ பித்தா பித்திக ஒத்தாவாங்.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, “தூர பாஙி ஹோ செயித்தானே! ‘நின்ன எஜமானனாயிப்பா தெய்வத காலிகமாத்தற பித்து கும்முடத்தெ பாடொள்ளு’ ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ?” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங பரீசம்மாரு “இவங் பிசாசிக தலவனாயிப்பா செயித்தானின கொண்டாப்புது பேயித ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
ஈகளே ஈ லோக ஜனாக ஞாயவிதி பந்துகளிஞுத்து; தெய்வ ஈ லோகத அதிபதி ஆயிப்பாவன ஹொறெயெ தள்ளுகு.
நா இஞ்ஞி நிங்களகூடெ கூடுதலு கூட்டகூடுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ லோகத அதிபதி பந்நண்டித்தீனெ; நன்னமேலெ அவங்ங ஒந்து அதிகாரம் இல்லெ.
ஞாயவிதித பற்றி ஆக்க பிஜாரிசிண்டிப்புதும் தெற்றாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ லோகக்காறிக அதிபதி ஆயிப்பா பிசாசிக சிட்ச்செ கிட்டிகளிஞுத்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ லோகாளெ தன்ன தெய்வத ஹாற காட்டா பிசாசு, ஆக்கள குருடுமாடி பீத்துதீனெ; அதுகொண்டாப்புது ஆக்க ஒள்ளெவர்த்தமானதாளெ உள்ளா பெகுமானப்பட்ட பொளிச்சத காம்பத்தெ பற்றாத்துதும், தெய்வத ஹாற இப்பா கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்களாயி இப்புதும்.
அதுகொண்டு நங்க ஒக்க தெய்வதகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவிசீனு ஹளியும், லோகாளெ இப்பா மற்றுள்ளாக்க ஒக்க துஷ்டனாயிப்பா பிசாசின ஹிடியாளெ இத்தீரெ ஹளியும் நங்காக மனசிலுமாடக்கெ.
அந்த்தெ பிசாசும், செயித்தானும் ஹளா ஹாவின கீளெ பூமியாளெ தள்ளிபுட்டுரு; அதனகூட்டதாளெ இப்பா அதன தூதம்மாரினும் தள்ளிபுட்டுரு; ஈ ஹாவு தென்னெயாப்புது ஆதிந்தே, லோகாளெ இப்பா ஜனங்ஙளா தெற்று குற்ற கீவத்தெ மாடிண்டித்துது.
ஐதாமாத்த தூதங், தன்ன பாத்தறதாளெ இப்புதன மிருகத சிம்மாசனதமேலெ ஹுயிதாங்; ஆகளே அவன ராஜெ இருண்டண்டு ஹோத்து; மனுஷரு உபத்தர சகிப்பத்தெ பற்றாதெ ஆக்கள நாவின கச்சிஹிடுத்தித்துரு.
பாதாளத தூதனாப்புது அவேக ராஜாவு; அவங்ங, எபிரெய பாஷெயாளெ அபத்தானு ஹளியும், கிரீக்கு பாஷெயாளெ அப்பொலியானு ஹளி ஹெசறு உட்டாயித்து.