13 அந்த்தெ ஹளிட்டு கையி சுங்ஙிதாவனகூடெ, “நின்ன கையித நீட்டு” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங அவங் கையி நீட்டிதாங்; ஆகதென்னெ ஆ கையி, இஞ்ஞொந்து கையித ஹாற ஒயித்தாயி ஆத்து.
குருடம்மாரிக கண்ணு கண்டாதெ, குண்ட்டம்மாரு நெடதீரெ, குஷ்டரோக உள்ளாக்க சுகாதீரெ, செவுடம்மாரிக கீயி கேட்டாதெ, சத்தாக்க ஜீவோடெ எத்தீரெ, பாவப்பட்ட ஜனங்ஙளிக ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசீனெ; இதொக்க ஹோயி ஹளிவா.
அம்மங்ங, ஏசு கையாளெ அவன முட்டிட்டு, “நனங்ங மனசுட்டு, நினங்ங சுகஆட்டெ” ஹளி ஹளிதாங், ஆகளே அவனமேலிந்த குஷ்டரோக மாறி சுத்தஆத்து.
அவளமேலெ தன்ன கையிபீப்பதாப்பங்ங, ஆகளே அவ நேரெ நிந்தட்டு தெய்வாக நண்ணி ஹளிதா.
ஆ சமெயாளெ யூபிலின அப்பங்ங பனியும், சோரெ ஹொட்டெயும் பந்தட்டு, சுகஇல்லாதெ கெடதித்தாங்; அம்மங்ங பவுலு அவனப்படெ ஹோயி, அவனமேலெ கையிபீத்து பிரார்த்தனெகீது சுகமாடிதாங்.