7 யோவனின சிஷ்யம்மாரொக்க ஹோயிகளிஞட்டு, யோவானினபற்றி ஏசு ஜனங்ஙளாகூடெ, கூட்டகூடிது ஏன ஹளிங்ங, “நிங்க ஏன காம்பத்தெபேக்காயி மருபூமிக ஹோதுரு? காற்றாளெ ஆடா மானி ஹுல்லினோ?
ஏன காம்பத்தெபேக்காயி ஹோதுரு? ஒள்ளெ பெலெகூடிதா உடுப்பு ஹைக்கிப்பாவன காம்பத்தெயோ? ஒள்ளெ சொறாயிற்றெ அலங்கார கீதா உடுப்பு ஹைக்கி சுகமாயிற்றெ இப்பாக்க ராஜ கொட்டாரதாளெ இத்தீரல்லோ!
ஞாயமாயிற்றுள்ளா காரேக ஜெய கிட்டாவரெட்ட, பளெஞ்ஞ ஹுல்லின ஹாற கஷ்டதாளெ இப்பாக்கள முருது ஹோப்பத்தெ புடாங்; கெடத்தெ ஆயிப்பா பொளுக்கின ஹாற உள்ளாக்கள கெட்டு ஹோப்பத்தெ புடாங்.
ஜனங்ஙளிக ஸ்நானகர்ம கீதுகொடத்துள்ளா அதிகார, யோவானிக தெய்வ கொட்டுதோ? அல்லா மனுஷம்மாரு கொட்டுதோ? நனங்ங உத்தர ஹளிவா” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க யோவானிக, தெய்வ அதிகார கொட்டுத்து ஹளி ஹளிதங்ங, “ஹிந்தெ நிங்க அவன நம்பாத்துது ஏக்க?” ஹளி கேளுவாங்.
ஆ சமெயாளெ, எருசலேம் பட்டணக்காரும், யூதேயா தேசக்காரும், யோர்தான் பொளெத சுற்றுவட்டாராளெ உள்ளா எல்லாரும் யோவானப்படெ ஹோயிட்டு,
அதுகொண்டு நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசுள்ளாக்க, ஒயித்தாயி கேட்டு மனசிலுமாடிணிவா; நா ஹளிதன சிர்தெ பீத்து கேளாவங்ங மனசிலுமாடத்துள்ளா புத்தித தெய்வ கொடுகு; நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசில்லாத்தாக்க ஏறோ, ஆக்காக கொத்துள்ளுதுகூடி கொத்தில்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு திரிஞ்ஞு நோடிட்டு, ஆக்க ஹிந்தோடெ பொப்புது கண்டட்டு, “நிங்காக ஏன பேக்கு?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, “ரபீ! நீ எல்லி தங்கிப்புது?” ஹளி கேட்டுரு. ரபீ ஹளிங்ங குரூ ஹளி அர்த்த.
யோவானு கத்தா பொளுக்கின ஹாற இத்தாங்; நிங்களும் கொறச்சு கால ஆ பொளிச்சதாளெ இத்து சந்தோஷபடக்கெ ஹளி ஆசெபட்டுரு.
அதுகொண்டு இஞ்ஞி நிங்க பிவற இல்லாத்த சிப்பி மக்கள ஹாற இப்பத்தெ பாடில்லெ; எத்தாக காற்றடிச்சாதெயோ அத்தாக சாயிவா மரத ஹாற, நிங்க தெய்வகாரெயாளெயும், லோகக் காரெயாளெயும் நெடது, அத்தாகும் இத்தாகும், இல்லாதெ ஆப்பத்தெபாடில்லெ; அந்த்தெ இத்தங்ங, நங்கள ஏமாத்தி பட்டெதெரிசாக்கள தந்தறதாளெ ஹோயி குடுங்ஙத்தெ ஆக்கு.
எந்நங்ங, தனங்ங அறிவு பேக்கு ஹளி தெய்வதகூடெ கேளாவாங், தெய்வ நனங்ங தக்கோ? தாரோ? ஹளி சம்செபட்டு கேளத்தெ பாடில்லெ; அந்த்தெ சம்செபட்டு கேளாவன மனசு, காற்றடிப்பா பக்க சாயிவா மரத ஹாற உள்ளுதாப்புது.