4 ஆக்க ஹோயி ஏசினகூடெ அந்த்தெ தென்னெ கேட்டுரு. அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க இதுவரெ கண்டுதன பற்றியும், கேட்டுதன பற்றியும் அவனகூடெ ஹோயி ஹளிவா.
“பொப்பத்துள்ளாவாங் நீ தென்னெயோ, பேறெ ஒப்பாங் பொப்பட்ட நங்க காத்திருக்கோ?” ஹளி கேட்டட்டு பரிவா ஹளி ஹளாயிச்சாங்.
குருடம்மாரிக கண்ணு கண்டாதெ, குண்ட்டம்மாரு நெடதீரெ, குஷ்டரோக உள்ளாக்க சுகாதீரெ, செவுடம்மாரிக கீயி கேட்டாதெ, சத்தாக்க ஜீவோடெ எத்தீரெ, பாவப்பட்ட ஜனங்ஙளிக ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசீனெ; இதொக்க ஹோயி ஹளிவா.
அம்மங்ங கைகாலு பாராத்தாக்க, குருடம்மாரு, கூட்டகூடத்தெ பற்றாத்தாக்க, இந்த்தெ உள்ளா பலவித தெண்ணகாறின ஒக்க ஜனங்ஙளு ஏசினப்படெ கொண்டுபந்தட்டு, தன்ன காலா அரியெ கெடத்திரு. ஆக்கள எல்லாரினும் ஏசு சுகமாடிதாங்.
அம்மங்ங குருடம்மாரும், குண்ட்டம்மாரும் அம்பலதாளெ இத்தா ஏசினப்படெ ஹோதுரு; ஏசு ஆக்கள எல்லாரினும் சுகமாடிதாங்.
அம்மங்ங, ஏசு கையாளெ அவன முட்டிட்டு, “நனங்ங மனசுட்டு, நினங்ங சுகஆட்டெ” ஹளி ஹளிதாங், ஆகளே அவனமேலிந்த குஷ்டரோக மாறி சுத்தஆத்து.
நா அப்பன ஒளெயெ இத்தீனெ; அப்பாங் நன்ன ஒளெயெ இத்தீனெ. நா ஹளுது நம்பிவா! அல்லிங்ஙி நா கீவா காரெ கண்டட்டாதங்ஙும் நம்பிவா.
யோவானு நன்னபற்றி கூட்டகூடிதன காட்டிலும் கூடுதலு காரெ நனங்ங ஹளத்தெ உட்டு; அது ஏன ஹளிங்ங, நா கீதுதீப்பத்தெ பேக்காயி அப்பாங் நன்னகையி ஏல்சிதா காரெ தென்னெயாப்புது; ஆ காரெ தென்னெயாப்புது நன்ன அப்பாங் நன்ன ஹளாய்ச்சுதீனெ ஹளிட்டுள்ளுதங்ங அடெயாள.