18 எந்த்தெ ஹளிங்ங யோவானு எல்லாரும் திம்பா ஹாற தீனி தின்னாதெயும், புளிச்ச முந்திரிச்சாறு குடியாதெயும் ஜீவிசிதுகொண்டு, அவன பேயி ஹிடுத்தாவாங் ஹளி ஹளீரெ.
சிஷ்யங் தன்ன குரினஹாற ஆப்புதும், கெலசகாறங் தன்ன மொதலாளி ஹாற ஆப்புதும் ஒள்ளேது தென்னெயாப்புது; மெனெத ஒடமஸ்தனாயிப்பா நன்னே பெயல்செபூலு ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, நன்ன மெனெயாளெ இப்பா நிங்கள அதனகாட்டிலி மோசமாயிற்றெ ஹளுறல்லோ?”
ஈ யோவானு ஹளாவாங், ஒட்டக ரோமதாளெ மாடிதா உடுப்பும் ஹைக்கித்தாங்; தோலாளெ மாடிதா அரெபட்டெயும் கெட்டித்தாங்; தொட்ட ஹச்செமொட்டுலும், காடாளெ கிட்டா ஜேனும் திந்து ஜீவிசிண்டித்தாங்.
எந்நங்ங பரீசம்மாரு “இவங் பிசாசிக தலவனாயிப்பா செயித்தானின கொண்டாப்புது பேயித ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங எருசலேமிந்த பந்தா வேதபண்டிதம்மாரு, “இவங் பெயல்செபூல் ஹளா தொட்ட பேயித சேவெயாளெ ஆப்புது பேயித ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
அவங் தெய்வத காழ்ச்செயாளெ தொட்ட கெலசகாறனாயி இப்பாங்; அவங் புளிச்ச முந்திரிசாறும், கள்ளும் குடியாத்தாவனாயிப்பாங்; அவங் ஹுட்டிதா காலந்தே பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு அவனகூடெ இத்து, பட்டெநெடத்துகு.
ஆக்களாளெ கொறே ஆள்க்காரு “இவங் பேயி ஹிடுத்தாவனாப்புது, ஹுச்சு ஹிடுத்தாவனாப்புது, இவங் ஹளுது ஏனாக கேளுது?” ஹளி ஹளிரு.
அதங்ங ஆள்க்காரு ஏசினகூடெ, “ஏற நின்ன கொல்லத்தெ நோடீரெ? நினங்ங பேயி ஹிடுத்திப்புது ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங யூதம்மாரு ஏசினகூடெ, “நின்ன சமாரியக்காறங் ஹளியும், பேயி ஹிடுத்தாவாங் ஹளியும் நங்க ஹளுது செரிதென்னெ அல்லோ?” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங யூதம்மாரு ஏசினகூடெ, “நீ பேயி ஹிடுத்தாவனாப்புது ஹளி ஈக நங்காக மனசிலாத்து; அப்ரகாமு சத்தண்டுஹோதாங், பொளிச்சப்பாடிமாரும் சத்தண்டுஹோதுரு, அந்த்தெ இப்பங்ங நன்ன வாக்கின கேளாக்க ஒரிக்கிலும் சாயரு ஹளி நீ ஹளிதெயல்லோ?
இந்த்தெ பவுலு தனங்ஙபேக்காயி பதிலு ஹளத்தாப்பங்ங, “பவுலு, நீ ஹுச்சம்மாரா ஹாற கூட்டகூடுதாப்புது; நீ கூடுதலு படிச்சா ஹேதினாளெ நீ ஹுச்சம்மாரா ஹாற ஆயுட்டெ” ஹளி பெஸ்து, ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு மற்றுள்ளாக்காக ஒள்ளெவர்த்தமானத அருசா நானே யோக்கிதெ இல்லாத்தாவனாயிற்றெ ஆப்பத்தெ பாடில்லல்லோ? அதுகொண்டாப்புது நா நன்ன சரீரஆசெத, அடக்கி ஒடிக்கி ஜீவுசுது.