42 பாவப்பட்டா ஒப்பாங் நன்ன சிஷ்யனாயி இப்புதுகொண்டு, அவன அங்ஙிகரிசி, அவங்ங ஒந்து கிளாசு நீரு குடிப்பத்தெ கொட்டங்கூடி அதங்ஙுள்ளா பல அவங்ங கிட்டுகு ஹளி நா சத்தியமாயிற்றெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புறினும் நிசார ஹளி பிஜாருசுவாடா; ஈக்காககுள்ளா தூதம்மாரு சொர்க்காளெ நன்ன அப்பனப்படெ ஏகோத்தும் இத்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
அதே ஹாற தென்னெ ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புரும் பட்டெ தெற்றி நசிச்சு ஹோப்பத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பன இஷ்ட.”
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
நன்னமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா, ஈ சிண்ட மக்கள ஹாற உள்ளாக்களாளெ ஏரிங்ஙி ஒப்பன தெற்று குற்ற கீவத்தெபேக்காயி, அவன பட்டெ தெரிசித்துட்டிங்ஙி, பட்டெ தெருசாவன களுத்திக தொட்ட ஆட்டுக்கல்லின கெட்டி கடலாளெ தள்ளிபுடுதாயிக்கு அவங்ங ஒள்ளேது.
நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா, மற்றுள்ளாக்காக உபகாரகீவா, திரிச்சு தப்புரு ஹளி சிந்திசாதெ கட கொடிவா; அம்மங்ங நிங்காக தும்ப பல கிட்டுகு; சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வாக மக்களும் ஆயிப்புரு; ஏனாக ஹளிங்ங சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வ, நண்ணி கெட்டா ஆள்க்காறிகும், துஷ்டம்மாரிகும் ஒள்ளேது கீதாதெயல்லோ!
நிங்கள கழிவனிசரிசி, நிங்க தால்ப்பரியத்தோடெ கொட்டங்ஙே, தெய்வ அதன மனப்பூர்மாயிற்றெ ஏற்றெத்துகு; கையாளெ இல்லாத்துதன ஒப்புரும் உட்டுமாடி கொடுக்கு ஹளிட்டுள்ளா ஆவிசெ இல்லெ.
தெய்வாகபேக்காயி நிங்க ஏமாரி கஷ்டப்பட்டு கெலசகீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், தெய்வஜனாக பேக்காயி தெய்வ சினேகத்தோடெ உபகார கீதுரு ஹளிட்டுள்ளுதும், அது ஈகளும் கீதண்டித்தீரெ ஹளிட்டுள்ளுதும் தெய்வ மறெவுதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங தெய்வ நீதியுள்ளாவனாயி இத்தீனெ.