27 நா நிங்களகூடெ இருட்டாளெ ஹளிதன நிங்க பொளிச்சதாளெ கூட்டகூடிவா; கீயாளெ சொகாரெயாயிற்றெ ஹளிதன மெனேமேலெ நிந்தட்டு எல்லாரும் கேளா ஹாற கூட்டகூடிவா.
ஆ சமெயாளெ தட்டும்பொறதமேலெ இப்பாவாங் கீளெ எறங்ஙி, மெனெந்த ஏனிங்ஙி எத்தத்தெ நில்லுவாட; அவங் அந்த்தே ஓடட்டெ.
அதுகொண்டு நிங்க இருட்டாளெ ஏன கூட்டகூடீரெயோ, அதொக்க ஒந்துஜின பொளிச்சாக பொக்கு; அதே ஹாற தென்னெ நிங்க மெனெ ஒளெயெ குளுது கீயாளெ சொகாரெயாயிற்றெ ஹளிதா எல்லா காரெயும் மெனேமேலெ நிந்தட்டு ஒச்செகாட்டி கூட்டகூடா ஹாற இக்கு.”
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, தெய்வராஜெத பற்றிட்டுள்ளா மர்மத அறிவத்தெ நிங்காக பாக்கிய கிடுத்து; எந்நங்ங, நா கீவுது கண்ணாளெ கண்டட்டும், நா ஹளுதன கீயாளெ கேட்டட்டும், அதன அர்த்த மனசிலுமாடாத்த மற்றுள்ளா ஆள்க்காறிக அதன கதெமூல ஆப்புது ஹளுது.”
“நன்னமேலெ நிங்காக உள்ளா நம்பிக்கெ இல்லாதெ ஆப்பத்தெபாடில்லெ; அதங்ங ஆப்புது இதொக்க நா நிங்களகூடெ ஹளிது.
சத்தியத ஹளிதப்பா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவாங் பொப்பதாப்பங்ங, பூரணமாயிற்றுள்ளா சத்தியதப்படெ நிங்கள கூண்டிண்டு ஹோப்பாங். அவங் தன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார ஒந்நனும் கூட்டகூடாதெ, தாங் அருதா காரெ மாத்தற கூட்டகூடுவாங். இனி சம்போசத்துள்ளா காரெதும் ஹளிதப்பாங்.
இதனொக்க நிங்களகூடெ நா ஒந்து கதெ ஹாற ஹளிதிங். ஒந்துகால பொக்கு, அம்மங்ங நா நிங்களகூடெ உதாரணபீத்து கூட்டகூடாதெ, நன்ன அப்பனபற்றி நேரெ கூட்டகூடுவிங்.
இதன கேட்டட்டு சிஷ்யம்மாரு ஏசினகூடெ, “குரூ! ஈக நீ உதாரணபீத்து கூட்டகூடாதெ, நேரடியாயிற்றெ கூட்டகூடுதாப்புது.
அதுகொண்டு பவுலு, அல்லிப்பா பிரார்த்தனெ மெனேக பந்தா யூதம்மாராகூடெயும், அன்னிய ஜாதிக்காறாகூடெயும், அங்கிடியாளெ காம்பாக்களகூடெயும் ஒக்க, ஜினோத்தும் தெய்வ வஜனத ஹளிபந்நா.
“நிங்க அம்பலாக ஹோயி ஈ, ஜீவவாக்கு எல்லதனும் ஜனங்ஙளிக பிரசங்ங கீயிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
“நிங்க ஈ ஏசின ஹெசறு ஹளி உபதேச கீவத்தெபாடில்லெ ஹளி நங்க ஒறப்பாயிற்றெ ஹளிதில்லே? எந்தட்டும், நிங்கள உபதேச எருசலேமாளெ முழுக்க கொட்டிபாடிரு; ஆ மனுஷன கொலெக்குற்றத நங்கள தெலேமேலெ பீயிக்கு ஹளி நிங்க ஒரிங்ஙிகூடிதீரல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹொசா ஒடம்படிகொண்டு இந்த்தல தொட்ட நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி இப்புதுகொண்டாப்புது, நங்க தைரெயாயிற்றெ கூட்டகூடுது.