43 அம்மங்ங எல்லாரும் தெய்வத சக்தி கண்டட்டு அதிசயப்பட்டுரு; ஏசு கீதா எல்லா காரெதபற்றி ஜனங்ஙளு ஆச்சரியபட்டண்டித்துரு.
ஒந்துஜின சிஷ்யம்மாரு எல்லாரும் கலிலாளெ கூடி இப்பங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “மனுஷனாயி பந்தா நன்ன செலாக்க மனுஷம்மாரா கையாளெ ஹிடுத்து ஏல்சிகொடுரு.
தோணியாளெ ஹத்திதாங்; அம்மங்ங காற்று அடங்ஙித்து. அதுகொண்டு ஆக்காக பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
ஆகளே அவன கண்ணிக காழ்ச்செ கிடுத்து; அவங் சுகஆயி, துள்ளி சாடி தெய்வாக நண்ணி ஹளிண்டு ஏசினகூடெ ஹோதாங்; அம்மங்ங அது கண்டா ஆள்க்காரு எல்லாரும் தெய்வத புகழ்த்திரு.
அம்மங்ங எல்லாரும் பயங்கர ஆச்சரியபட்டு, “அப்பாடா! ஏன ஒந்து அதிகாரம், சக்தியும் உள்ளா வாக்கு? பேயிகூடிங் ஏசின வாக்கிக அஞ்சிட்டு ஓடீதல்லோ!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அது கண்டா எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டு, தெய்வத வாழ்த்திரு.
ஏசு சிஷ்யம்மாராகூடெ “நிங்க நன்ன நம்பாத்துது ஏக்க?” ஹளி கேட்டாங். ஆக்க அஞ்சிட்டு “காற்றினும் கடலினுங்கூடி அடக்கீனல்லோ!” இது ஏறாயிக்கு? ஹளி ஆக்க தம்மெலெ ஆச்சரியபட்டு கூட்டகூடிண்டித்துரு.
அவன ஏசினப்படெ கூட்டிண்டு பொப்பதாப்பங்ங, ஆ பேயி அவன நெலதாளெ உருட்டி கிடிகித்து; அம்மங்ங ஏசு பேயித படக்கி, அவன சுகமாடிட்டு அவனப்பன கையி ஏல்சிகொட்டாங்.
நா ஹளிது பொரும் கெட்டுக்கதெ அல்ல; நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்திக உள்ளா பெகுமான ஏன ஹளிட்டுள்ளுது நேருட்டு நங்கள கண்ணாளெ கண்டுதன ஆப்புது நிங்களகூடெ ஹளுது.