42 அவன ஏசினப்படெ கூட்டிண்டு பொப்பதாப்பங்ங, ஆ பேயி அவன நெலதாளெ உருட்டி கிடிகித்து; அம்மங்ங ஏசு பேயித படக்கி, அவன சுகமாடிட்டு அவனப்பன கையி ஏல்சிகொட்டாங்.
ஆக்க அவன ஏசினப்படெ கூட்டிண்டுபந்துரு; ஆ பேயி, ஏசின காமங்ங, ஆ ஹைதன அஸ்மார எளக்கிட்டு, அவன நெலதாளெ கிடிகி உருட்டி ஆடிசி, பாயெந்த நொரெ கடத்தித்து.
அம்மங்ங சத்தா ஹைதாங் எத்து குளுதட்டு கூட்டகூடத்தெ கூடிதாங்; ஏசு அவன அவ்வெ கையி ஏல்சிகொட்டாங்.
இவன ஒந்து பேயி ஹிடுத்து ஹடதெ; அது இவன ஆர்த்து கூக்கத்தெ மாடுகு, நெலதாளெ உருட்டிகிடிகி, பொடுமாடி பாயெந்த நொரெ கடத்துகு; எந்நங்கூடி இவனபுட்டு ஹோப்புதில்லெ.
அதங்ங ஏசு ஆக்கள நோடிட்டு, “தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்த அனிசரணெகெட்ட ஜனங்ஙளே! நா ஏகளும் நிங்களகூடெ தென்னெ இப்பத்தெ பற்றுகோ? நிங்க கீவுதன ஒக்க நா எந்த்தெ பொருத்தண்டிப்புது? ஹளி படக்கிட்டு, ஆ ஹைதன அப்பனகூடெ, நின்ன மங்ஙன இல்லி கூட்டிண்டு பா!” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங எல்லாரும் தெய்வத சக்தி கண்டட்டு அதிசயப்பட்டுரு; ஏசு கீதா எல்லா காரெதபற்றி ஜனங்ஙளு ஆச்சரியபட்டண்டித்துரு.
ஆக்க சுமாரு ஐது கிலோமீட்டரு தூர தோணி தொளெஞ்ஞு ஹோயிப்புரு; அம்மங்ங ஏசு நீராமேலெ நெடது பொப்புது கண்டட்டு, ஆக்க எல்லாரும் அது ஏன, ஏனோ ஹளி அஞ்சியுட்டுரு.
அம்மங்ங பேதுரு அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; எந்தட்டு ஏசின நம்பா எல்லாரினும், விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரினும் ஊதட்டு, அவள ஜீவோடெ கொண்டு ஹோயி ஆக்கள முந்தாக நிருத்திதாங்.
அதுகொண்டு சொர்க்கமே! அதனாளெ குடியிப்பாக்களே! சந்தோஷத்தோடெ கொண்டாடிவா; பூமியே! கடலே! நிங்காக கேடுகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ; செயித்தானிக இனி கொறச்சு கால மாத்தற ஒள்ளு ஹளிட்டுள்ளுது அவங் அருதுபீத்துதீனெ; அதுகொண்டு, அவங் பயங்கர அரிசத்தோடெ நிங்களப்படெ பந்துதீனெ” ஹளி ஹளித்து.