40 ஆ பேயித ஓடுசத்தெபேக்காயி நின்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ கெஞ்சி கேட்டிங்; ஆக்களகொண்டு அதன ஓடுசத்தெ பற்றிபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “நிங்கள நம்பிக்கெ கொறவுகொண்டாப்புது; நிங்காக ஒந்து சிண்ட கடுவுமணித அசு நம்பிக்கெ இத்தங்ங மதி, ஈ மலெத நோடிட்டு இல்லிந்த பறிஞ்ஞு ஆச்செபக்க ஹோ ஹளி ஹளிங்ங அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு; நிங்களகொண்டு பற்றாத்துது ஒந்தும் இல்லெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
அதுகளிஞு ஒந்துஜின, ஏசு தன்ன ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரினும் அரியெ ஊதுபரிசிட்டு, எல்லா தெண்ணத சுகமாடத்தெயும், எல்லா பேயித ஓடுசத்தெயும் உள்ளா சக்தியும், அதிகாரும் ஆக்காக கொட்டாங்.
இவன ஒந்து பேயி ஹிடுத்து ஹடதெ; அது இவன ஆர்த்து கூக்கத்தெ மாடுகு, நெலதாளெ உருட்டிகிடிகி, பொடுமாடி பாயெந்த நொரெ கடத்துகு; எந்நங்கூடி இவனபுட்டு ஹோப்புதில்லெ.
அதங்ங ஏசு ஆக்கள நோடிட்டு, “தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்த அனிசரணெகெட்ட ஜனங்ஙளே! நா ஏகளும் நிங்களகூடெ தென்னெ இப்பத்தெ பற்றுகோ? நிங்க கீவுதன ஒக்க நா எந்த்தெ பொருத்தண்டிப்புது? ஹளி படக்கிட்டு, ஆ ஹைதன அப்பனகூடெ, நின்ன மங்ஙன இல்லி கூட்டிண்டு பா!” ஹளி ஹளிதாங்.