3 “நிங்க தீனியோ, தீனிசஞ்சியோ, ஹணதோ, படிகோலினோ, மாற்றத்துள்ளா துணிதோ, இந்த்தெ உள்ளா ஒந்நனும் எத்திண்டு ஹோவாட.
எந்தட்டு ஏசு, தன்ன ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரினும் ஊதுபரிசிட்டு, அரியோடெ உள்ளா பாடாக ஹோயி, தெய்வகாரியங்ஙளு ஹளிகொட்டாங். எந்தட்டு ஆக்களகூடெ, “நிங்கள இப்புரு இப்புறாயிற்றெ, ஒந்நொந்து பாடாக ஹளாயக்கெ” ஹளிட்டு, மனுஷம்மாராமேலெ ஹிடுத்தா பேயித ஓடுசத்துள்ளா அதிகார ஆக்காக கொட்டாங்.
எந்தட்டு ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாரகூடெ, “ஜீவோடெ இப்பத்தெ ஏன திம்புது? ஹளியும், மேலிக ஏன ஹவுக்குது? ஹளியும் நிங்க பேஜார ஹிடிவாட!
நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்களே! இந்த்தெ இப்பங்ங நாக்குஜின இத்தட்டு ஒணங்ஙி ஹோப்பங்ங, கிச்சுகொடத்துள்ளா ஹுல்லினும் ஹூவினும் ஒக்க, தெய்வ ஆமாரி சொறாயி மாடி பீத்திப்பங்ங மனுஷம்மாராயிப்பா நிங்கள அதனகாட்டிலும், கூடுதலு ஒயித்தாயி நெடத்துகு ஹளி நிங்காக கொத்தில்லே?
எந்தட்டு ஏசு சிஷ்யம்மாரகூடெ, ஒள்ளெவர்த்தமான அருசத்தெபேக்காயி நா நிங்கள ஹளாயிப்பதாப்பங்ங ஹண சஞ்சியோ, சாதெனெ சஞ்சியோ, செருப்பும் இல்லாதெ ஹளாயிப்பதாப்பங்ங நிங்காக ஏனிங்ஙி கொறவுட்டாயித்தோ ஹளி கேட்டாங், அம்மங்ங ஆக்க நங்காக ஒந்து கொறவும் உட்டாயிபில்லெ ஹளி ஹளிரு.
அதங்ங அவங், “எருடு ஜோடி துணி உள்ளாவாங் துணி இல்லாத்தாவங்ங ஒந்துஜோடி துணித கொடிவா; அதே ஹாற நிங்களகையி திம்பத்தெ ஏனிங்ஙி உட்டிங்ஙி இல்லாத்தாவங்ங பாதி கொடிவா” ஹளி ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
ஆ லேவி ஹளாவாங் அந்து சந்தெக தீனிதிம்பத்தெ பேக்காயி தன்ன ஊரிக ஏசின ஊதித்தாங்; ஆ கூட்டதாளெ அவனகூடெ கெலசகீவா நிகுதி பிரிப்பா ஆள்க்காரும், பேறெ கொறே ஆள்க்காரும் இத்துரு; அந்த்தெ எல்லாரும் ஒந்தாயி குளுது தீனிதிந்நண்டித்துரு.
நிங்க ஏதிங்ஙி ஒந்து ஊரிக தங்கத்தெ ஹோதங்ங, ஆ பாடந்த ஹோப்பட்ட ஆ, ஊரினதென்னெ இரிவா.
ஒந்து பட்டாளக்காறங், அவங் கீவத்துள்ளா ஜோலி அல்லாதெ பேறெ ஒந்து காரெயாளெயும் தெலெ ஹாக்காதிப்பாங்; அவங், தன்ன பட்டாளத்தலவங்ங இஷ்டப்பட்டா ஹாற தென்னெ நெடதம்ம.