27 எந்நங்ங, இல்லிப்பா செலாக்க தெய்வராஜெத காணாதெ சாயரு ஹளி நா சத்தியமாயிற்றெ நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
நா சத்தியமாயிற்றெ நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது, மனுஷனாயி பந்தா நா நன்ன ராஜெயாளெ திரிச்சு பொப்புது காணாதெ, ஈ நிந்திப்பாக்களாளெ செலாக்க சாயரு” ஹளி ஹளிதாங்.
இனி நா, தெய்வராஜெயாளெ ஹொசா முந்திரிச்சாறு குடிப்பாவரெட்ட, ஒரிக்கிலும் முந்திரிச்சாறு குடிப்புதில்லெ ஹளி நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “இல்லி இப்பாக்களாளெ செலாக்க தெய்வராஜெ சக்தியோடெ பொப்புதன காணாதெ சாயரு ஹளி நா நிங்களகூடெ சத்தியமாயிற்றெ ஹளுதாப்பது” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங தெய்வ ஹளாயிச்சா ரெட்ச்சகனாயிப்பா கிறிஸ்தின நின்ன கண்ணாளெ கண்டட்டல்லாதெ நீ சாயெ ஹளி பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு அவனகூடெ ஹளித்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வராஜெ பொப்பட்ட நா இனி முந்திரிச்சாறு குடிப்புதில்லெ ஹளி நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
நன்ன அப்பன ஊரின தங்கத்தெ கொறே சல ஹடதெ, சல இல்லாதித்தங்ங, நா நிங்காக பேக்காயிற்றெ ஒந்து சலத ஒருக்கத்தெ ஹோதீனெ ஹளி ஹளிப்பனோ?
நா நிங்களகூடெ சத்திய ஆப்புது ஹளுது; நா ஹோப்புது நிங்காக பிரயோஜன உட்டாக்கு; நா ஹோயிதில்லிங்ஙி சகாயக்காறனாயிப்பாவாங் நிங்களப்படெ பாராங். நா ஹோதங்ங அவன நிங்களப்படெ ஹளாய்ப்பிங்.
ஆக்க இதன கேளதாப்பங்ங, ஏசினமேலெ எறிவத்தெ பேக்காயி கல்லின எத்திரு; எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள கண்ணிக மறெஞ்ஞு, மெல்லெ அம்பலந்த ஹொறெயெ ஹோயுட்டாங்.
எந்நங்ங, கொறச்சுகாலாக தூதம்மாராகாட்டிலும் தாநித்தா ஏசின நங்க கண்டீனு; ஆ ஏசு கஷ்ட சகிச்சு சத்துதுகொண்டு, அவங்ங பெகுமானும், மரியாதெயும் கிரீடமாயிற்றெ தெய்வ கொட்டுத்து; அந்த்தெ ஏசு சத்துதுகொண்டாப்புது தெய்வத கருணெ நங்காக கிட்டிது.