52 ஏசு மெனெ ஒளெயெ ஹோப்பதாப்பங்ங எல்லாரும் ஹாடி அத்தண்டித்துரு; ஏசு அது கண்டட்டு, ஒப்புரும் அளுவாட! மைத்தி சத்துபில்லெ ஒறங்ஙுதாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு ஏசின ஹிந்தோடெ ஹோயிண்டித்துரு; ஆ கூட்டதாளெ இத்தா செல ஹெண்ணாகளும் ஏசிகபேக்காயி, ஹாடி அத்தண்டு ஹிந்தோடெ ஹோயிண்டித்துரு.
அம்மங்ங, ஈ காழ்ச்செத காம்பத்தெபேக்காயி கூடிபந்தித்தா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் இது கண்டட்டு, நெஞ்சிக ஹுயிதண்டு சங்கடத்தோடெ திரிஞ்ஞு ஹோதுரு.
அதுகளிஞு, யாவீறின ஊரிக பந்தட்டு, பேறெ ஒப்புறினும் மெனெ ஒளெயெ ஹுக்கத்தெ புடாதெ, பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும், சத்தா ஹெண்ணின அப்பனும் அவ்வெதும் கூட்டிண்டு, ஏசு மெனெ ஒளெயெ ஹோதாங்.
மைத்தி சத்தாகண்டு, அசு நேர அத்தண்டித்தாக்க ஒக்க ஏசு ஹளிது கேட்டட்டு ஹச்சாடிசி, சிரிப்பத்தெகூடிரு.
ஏசு அதன கேட்டட்டு, “ஈ ரோக பந்துதுகொண்டு அவங் சாயிவத்தெ காரணபார; ஈ ரோகங்கொண்டு தெய்வாக பெகுமான உட்டாக்கு; தெய்வத மங்ஙங்ஙும் பெகுமான உட்டாக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.