51 அதுகளிஞு, யாவீறின ஊரிக பந்தட்டு, பேறெ ஒப்புறினும் மெனெ ஒளெயெ ஹுக்கத்தெ புடாதெ, பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும், சத்தா ஹெண்ணின அப்பனும் அவ்வெதும் கூட்டிண்டு, ஏசு மெனெ ஒளெயெ ஹோதாங்.
எந்தட்டு பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும் தன்னகூடெ கூட்டிண்டுஹோயிட்டு, அல்லி பயங்கர சங்கடம், துக்கம் படத்தெ தொடங்ஙிதாங்.
ஆக்க ஏறொக்க ஹளிங்ங, தாங் பேதுரு ஹளி ஹெசறு ஹைக்கிதா சீமோனு, அவன தம்ம அந்திரேயா, யாக்கோபு, யோவானு, பிலிப்பு, பர்த்தலமேயி,
அம்மங்ங ஏசு, அது கேட்டட்டு, யவீறினகூடெ “அஞ்சுவாட! நீ நன்ன நம்பிதங்ங மதி; நின்ன மைத்திக சுக ஆக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு மெனெ ஒளெயெ ஹோப்பதாப்பங்ங எல்லாரும் ஹாடி அத்தண்டித்துரு; ஏசு அது கண்டட்டு, ஒப்புரும் அளுவாட! மைத்தி சத்துபில்லெ ஒறங்ஙுதாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு இந்த்தெ ஒக்க கூட்டகூடிட்டு, சுமாரு எட்டுஜின களிஞு பேதுறினும், யாக்கோபினும், யோவானினும் கூட்டிண்டு பிரார்த்தனெ கீவத்தெபேக்காயி ஒந்து மலேமேலெ ஹத்தி ஹோதாங்.
பேதுரு ஆக்கள எல்லாரினும் ஹொறெயெ ஹோப்பத்தெ ஹளிட்டு, முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெ கீதாங். எந்தட்டு, சவத பக்க திரிஞ்ஞு, “தபித்தா! ஏளு” ஹளி ஹளிதாங்; அவ கண்ணு தொறது பேதுருறின கண்டட்டு எத்துகுளுதா.