48 ஏசு அவளகூடெ, “மகா, நீ நன்னமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ தென்னெ நின்ன சுகமாடிது; நீ சமாதானமாயிற்றெ ஊரிக ஹோயிக” ஹளி ஹளிதாங்.
ஞாயமாயிற்றுள்ளா காரேக ஜெய கிட்டாவரெட்ட, பளெஞ்ஞ ஹுல்லின ஹாற கஷ்டதாளெ இப்பாக்கள முருது ஹோப்பத்தெ புடாங்; கெடத்தெ ஆயிப்பா பொளுக்கின ஹாற உள்ளாக்கள கெட்டு ஹோப்பத்தெ புடாங்.
எந்தட்டு ஏசு பட்டாளத்தலவனகூடெ, “நீ ஹோயிக; நின்ன நம்பிக்கெபிரகார தென்னெ சம்போசட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்; ஆ சமெயாளெ தென்னெ அவன கெலசகாறங் சுகஆதாங்.
அல்லி இப்பங்ங ஒந்து தளர்வாத தெண்ணகாறன செல ஆள்க்காரு தண்டுகெட்டி ஹொத்தண்டு பந்துரு; ஏசு ஆக்கள நம்பிக்கெத கண்டட்டு, ஆ தளர்வாத தெண்ணகாறனகூடெ, “தைரெயாயிற்றெ இரு; நீ கீதா தெற்று குற்றத ஒக்க ஷெமிச்சுஹடதெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு திரிஞட்டு, அவளகூடெ, “மகா! தைரெயாயிற்றெ இரு, நீ நன்னமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ தென்னெ ஆப்புது நின்ன சுகமாடிது” ஹளி ஹளிதாங். ஆகளே அவாக சுக ஆத்து.
ஏசு அவளகூடெ, “மகா, நீ நன்னமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ தென்னெ நின்ன சுகமாடிது; நீ சமாதானமாயிற்றெ ஊரிக ஹோ; நின்ன தெண்ண ஒக்க மாறி சுகாயிரு” ஹளி ஹளிதாங்.
அவனகூடெ, நீ எத்து ஹோ; நீ தெய்வதமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ நின்ன சுகமாடித்து ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, “நின்ன கண்ணு காணட்டெ; நீ நன்னமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெ நின்ன சுகமாடித்து” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு அவளகூடெ, நீ தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துதுகொண்டு, நினங்ங ரெட்ச்செ கிடுத்து; நீ சமாதானமாயிற்றெ ஹோயிக ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங அவ இனி உணுசத்தெ பற்ற, நன்ன அருதுட்டுரு ஹளி அஞ்சிட்டு, ஏசின காலிக பித்து, ஏனாகபேக்காயி ஏசின முட்டிது ஹளியும், தன்ன ரோக எந்த்தெ சுக ஆதுது ஹளிட்டுள்ளுதும் ஒக்க, எல்லாரும் கேளா ஹாற ஏசினகூடெ ஹளிதா.
அவங், ஒந்து சலாளெ குளுதட்டு, பவுலு கூட்டகூடுதன சிர்திசி கேட்டண்டித்தாங்; பவுலு அவன சிர்திசி நோடிட்டு, காலு சுகஆப்பத்துள்ளா நம்பிக்கெ அவங்ங உட்டு ஹளி கண்டாங்.
“நா நிங்கள அப்பனாயி இப்பிங்; நிங்க நனங்ங மக்களாயிப்புரு” ஹளி சர்வசக்தி உள்ளா தெய்வ ஹளிஹடதெ.
ஏனாக ஹளிங்ங, இஸ்ரேல்காறாகூடெ ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசிதா ஹாற தென்னெ நங்காகும் ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசிப்புது; அதன கேட்டாக்க நம்பிக்கெ இல்லாதெ கேட்டுரு ஹளி மாத்தற ஒள்ளு; ஆக்க எதார்த்த பிஜாரிசிபில்லெ; எதார்த்த இல்லாத்துதுகொண்டு ஆக்காக அது பிரயோஜனும் ஆயிபில்லெ.