43 அம்மங்ங ஆ கூட்டதாளெ, ஹன்னெருடு வர்ஷமாயிற்றெ அஸ்துருக்க ரோக உள்ளா ஒப்பளும் ஹோயிண்டித்தா; அவ சிகில்சேக பேக்காயி தன்ன சொத்துமொதுலு ஒக்க தீத்தட்டும், அவாக கொறச்சுகூடி சுக ஆயிபில்லெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, மற்றுள்ளாக்க ஒக்க, ஆக்கள கையாளெ இப்பா சொத்து மொதலிந்த ஒந்து சிண்ட பங்கின கொண்டுபந்தட்டு காணிக்கெ பெட்டியாளெ ஹைக்கிரு; எந்நங்ங, ஈ பாவப்பட்டாவ அந்த்தெ அல்ல; தனங்ங கஷ்டம், புத்துமுட்டும் இத்தட்டுகூடி அவளகையி இத்தா எல்லதனும் கொண்டுபந்து காணிக்கெ பெட்டியாளெ ஹைக்கிதா” ஹளி ஹளிதாங்.
அது இவன, எல்லி பீத்து ஹிடுத்தங்ஙும், அவங்ங அஸ்மார எளக்கி உருட்டி ஆடுசுகு; அம்மங்ங அவன பாயெந்த நொரெதள்ளி, ஹல்லுகச்சி, சத்தாவன ஹாற பித்திப்பாங்; ஆ பேயித ஓடுசிதருக்கு ஹளி நின்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ கேட்டிங்; எந்நங்ங ஆக்களகொண்டு அதன ஓடுசத்தெ பற்றிபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங, பேயி ஹிடுத்தித்தா ஹேதினாளெ ஹதினெட்டு வர்ஷ நேரெ நில்லத்தெபற்றாதெ கூனியாயித்தா ஒப்ப அல்லி இத்தா.
இல்லி கேளிவா! இவளும் அப்ரகாமின பாரம்பரியாளெ பந்தாவளப்புது. செயித்தானு இவள ஹதினெட்டு வர்ஷகால கெட்டிபீத்தித்தனல்லோ? ஒழிவுஜினதாளெ இவள சுகமாடிது தெற்றொந்து அல்ல” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு தோணிந்த எறஙங்ங, ஆ பாடதாளெ கொறே காலமாயிற்றெ பேயி ஹிடுத்தா ஒப்பாங், ஏசினநேரெ பந்நா. அவங் பொருமேலோடெ ஏகளும் சொள்ளெகாடினாளே தங்கிண்டித்தாங்.
அந்த்தெ ஏசு அவனகூடெ ஹோப்பதாப்பங்ங, கொறே ஆள்க்காரு ஏசின ஹிந்தோடெ திக்கி தெரக்கிண்டு ஹோதுரு.
அவ ஏசின ஹிந்தோடெ ஹோயி, ஏசின துணித ஒந்து கோடிக முட்டிதா; முட்டிதா ஹாற தென்னெ அவள அஸ்துருக்க நிந்து சுக ஆத்து.
ஏசு அல்லாடெ ஹோப்பதாப்பங்ங, ஹுட்டிதா காலந்த குருடனாயித்தா ஒப்பன கண்டாங்.
எந்நங்ங ஈக இவங்ங எந்த்தெ காழ்ச்செ கிடுத்து ஹளியும், இவங்ங காழ்ச்செ கொட்டுது ஏற ஹளியும் நங்காக கொத்தில்லெ, அவனகூடெ தென்னெ கேளிவா; அவங்ங அதங்ஙுள்ளா பிராய உட்டல்லோ, நெடதுது ஏன ஹளி அவனே ஹளட்டெ” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங ஹுட்டிதா காலமொதலு காலு பாராத்த ஒப்பன செலாக்க அம்பலாக ஹொத்தண்டு பந்துரு; அம்பலாக பொப்பாக்களகூடெ பிச்செ கேளத்தெபேக்காயி, அவன ஜினோத்தும் அலங்கார பாகுலு ஹளா கோபுர பாகுலின அரியெ குளுசுரு.
ஈ அல்புத கொண்டு சுக ஆதாவங்ங நாலத்து வைசின மேலெ உட்டாயித்து.