40 அந்த்தெ ஏசு கதரெக்காறா தேசந்த இக்கரெக திரிஞ்ஞு பொப்பதாப்பங்ங அல்லி கொறே ஆள்க்காரு கூட்டமாயிற்றெ தனங்ஙபேக்காயி காத்தண்டு இத்துதுகொண்டு, தன்ன சந்தோஷத்தோடெ சீகரிசிரு.
அம்மங்ங ஏசு தோணியாளெ ஹத்திட்டு, கடலின இக்கரெக இப்பா தன்ன சொந்த சலாக பந்நா.
தாவீதே கிறிஸ்தின எஜமானு ஹளி ஹளிப்பங்ங, கிறிஸ்து எந்த்தெ தாவீதின மங்ஙனாப்புது?” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங கொறே ஆள்க்காரு, ஏசு ஹளிதன சந்தோஷத்தோடெ கேட்டண்டித்துரு.
ஏசும் சிஷ்யம்மாரும் தோணிஹத்தி ஹிந்திகும் கடலின இக்கரெக திரிஞ்ஞு பந்துரு; ஆ சமெயாளெ, ஏசினப்படெ கொறே ஆள்க்காரு கூடிபந்துரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, யோவானு பரிசுத்தவானும் சத்திய உள்ளாவனும், ஆப்புது ஹளி, ஏரோது அருதட்டு, அவங்ங அஞ்சி, அவங்ங பாதுகாப்பு கொட்டு புட்டித்தாங்; அவன அபிப்பிராய கேட்டு, பல காரியங்ஙளும் நெடத்தி, அவன வாக்கு தால்ப்பரியத்தோடெ கேட்டுபந்நா.
எந்நங்ங ஜனங்ஙளு ஒக்க ஏசினகூடெ இத்து, ஏசு ஹளிகொடா உபதேசத ஒக்க சிர்திசி கேட்டண்டித்துரு; அதுகொண்டு ஏன கீவுது ஹளி கொத்தில்லாதெ ஆலோசிண்டித்துரு.
அம்மங்ங அவங் பிரிக, பிரிக கீளெ எறங்ஙி பந்தட்டு, சந்தோஷத்தோடெ பரிவா! ஹளி ஹளிட்டு ஏசின அவன ஊரிக கூட்டிண்டுஹோதாங்.
ஹிந்தெ ஒந்துஜின ஏசு கெனசரேத்து கடலா அரியெ நிந்தித்தாங்; அம்மங்ங தெய்வ வஜன கேளத்தெபேக்காயி ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு திக்கி தெரக்கிண்டு ஏசினப்படெ பந்துரு.
அதங்ங ஏசு, “இல்லெ இல்லெ, நீ நின்ன ஊரிக ஹோயிட்டு, தெய்வ நினங்ங கீதா உபகாரத பற்றி நின்ன குடும்பக்காரு, எல்லாரினகூடெயும், கூட்டகூடு” ஹளி ஹளிட்டு, அவன ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்; அவங் ஹோயிட்டு, ஆ பட்டணதாளெ உள்ளா எல்லாரினகூடெயும், ஏசு அவன சுகமாடிதா காரெத அருசத்தெ தொடங்ஙிதாங்.
யோவானு கத்தா பொளுக்கின ஹாற இத்தாங்; நிங்களும் கொறச்சு கால ஆ பொளிச்சதாளெ இத்து சந்தோஷபடக்கெ ஹளி ஆசெபட்டுரு.
அதுகொண்டாப்புது நா, நின்னப்படெ பெட்டெந்நு ஆளா ஹளாயிச்சுது. நீ இல்லிக பந்துது ஒள்ளேதாயி ஹோத்து; எஜமானனாயிப்பா ஏசு நின்னகூடெ ஹளுதன ஒக்க கேளத்தபேக்காயி நங்க எல்லாரும் இல்லி தெய்வ சந்நிதியாளெ கூடிபந்துதீனு” ஹளி ஹளிதாங்.