20 அம்மங்ங ஒப்பாங் ஏசினப்படெ பந்தட்டு, நின்ன அவ்வெயும், தம்மந்தீரும் நின்ன காம்பத்தெபேக்காயி ஹொறெயெ நிந்துதீரெ ஹளி ஹளிதாங்.
இவங், ஆசாரிகெலச கீதண்டித்தாவனல்லோ? இவங், மரியா ஹளாவள மங்ஙனல்லோ? யாக்கோபு, யோசே, யூதா, சீமோனு ஹளாக்க இவன தம்மந்தீரல்லோ? இவன திங்கெயாடுரு ஒக்க நங்கள எடநடுவல்லோ இப்புது?” ஹளி ஹளிட்டு, ஏசு கீதா காரெத ஆக்க மதிச்சுதில்லெ.
அம்மங்ங ஏசின அவ்வெயும் தம்மந்தீரும் தன்ன காம்பத்தெபேக்காயி அல்லிக பந்துரு. எந்நங்ங ஆள்க்காறா தெரக்காயித்தா ஹேதினாளெ ஆக்களகொண்டு ஏசின அரியெ ஹோப்பத்தெ பற்றிபில்லெ.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, நன்ன அவ்வெத ஹாரும், தம்மந்தீரா ஹாரும் உள்ளாக்க ஏற ஹளிங்ங, தெய்வத வாக்கு கேட்டு, அது பிரகார ஜீவுசாக்க தென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
ஈக்களும், பேறெ கொறே ஹெண்ணாகளும் ஏசின அவ்வெ மரியாளும், ஏசின தம்மந்தீரும் ஈக்க ஒக்க அல்லி கூடி, ஒந்தே மனசோடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டித்துரு.
பேதுரும், ஏசின தம்மந்தீரும், மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரும் மொதெகளிச்சு, குடும்பமாயிற்றெ ஒள்ளெவர்த்தமான அருசா ஹாற, நங்காகும் கீவத்தெ அதிகார இல்லே?
அல்லி நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின தம்ம யாக்கோபின அல்லாதெ அப்போஸ்தலம்மாராளெ பேறெ ஒப்புறினும் நா கண்டுபில்லெ.