40 அம்மங்ங ஏசு ஆ பரீசனகூடெ, “சீமோனே! நா நின்னகூடெ ஒந்து கதெ ஹளிதரெக்கெ” ஹளி ஹளத்தாப்பங்ங, அவங் “குரூ! ஹளிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு அவங், நேரெ ஏசின அரியெ பந்தட்டு, குரூ! ஹளி ஊதட்டு, ஏசின கென்னெக முத்தஹைக்கிதாங்.
ஞாயவிதிப்பா ஜினதாளெ ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு நன்னகூடெ, எஜமானனே, எஜமானனே! நின்ன ஹெசறாளெ, தெய்வ ஹளிதா காரியங்ஙளு கூட்டகூடினல்லோ? ஆள்க்காறா மேலிந்த பேயி ஓடிசினல்லோ? பலே அல்புதங்ஙளும் கீதனல்லோ? ஹளி ஹளுரு.
ஒந்துஜின, ஒந்து அதிகாரி ஏசினகூடெ, “ஒள்ளெ குருவே! நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஜீவித சொந்தமாடத்தெ நா ஏன கீயிக்கு?” ஹளி கேட்டாங்.
எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள பிஜார அருதட்டு, “நிங்க ஏனாக அந்த்தெ பிஜாருசுது?
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “தெண்ணகாறிக ஆப்புது வைத்துறின ஆவிசெ உள்ளுது; அல்லாதெ சுக உள்ளாவங்ங அல்ல.
எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள சிந்தெ அருதட்டு, கையி சுங்ஙிதாவனகூடெ “நீ எத்து நடுவின நில்லு” ஹளி ஹளத்தாப்பங்ங அவங் எத்து நிந்நா.
அம்மங்ங ஏசின தீனிக ஊதித்தா பரீசங் இது கண்டட்டு, இவங் ஒந்து பொளிச்சப்பாடி ஆயித்தங்ங தன்ன முட்டிதாவ எந்த்தலாவ ஹளி அருதிறனோ? அவ ஒந்து பேசியல்லோ! ஹளி மனசினாளெ பிஜாரிசிண்டித்தாங்.
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “ஒந்து மொதலாளித கையிந்த இப்புரு கட பொடிசித்துரு; ஒப்பாங் அஞ்ஞூரு பெள்ளி உருப்பியும், இஞ்ஞொப்பாங் ஐவத்து பெள்ளி உருப்பியும் பொடிசித்துரு.
நிங்க நன்ன குரூ! ஹளியும், எஜமானனே! ஹளியும் ஊதீரல்லோ! நிங்க ஹளுது செரிதென்னெ; நா நிங்க ஹளிதா ஆளு தென்னெயாப்புது.
ஆக்க அதனபற்றி தன்னகூடெ கேளத்தெ ஆசெபட்டீரெ ஹளி ஏசு அருதட்டு ஆக்களகூடெ, “இனி கொறச்சு கால நன்ன காணரு, ஹிந்தெ கொறச்சு கால களிவங்ங நன்ன காம்புரு ஹளி நா ஹளிதனபற்றி கூட்டகூடிண்டு இத்தீரல்லோ?
நினங்ங எல்லதும் கொத்துட்டு. ஒப்புரும் நின்னகூடெ கேள்வி கேளத்துள்ளா ஆவிசெ இல்லெ ஹளி ஈக நங்காக மனசிலாத்தெ. அதுகொண்டு நீ தெய்வதப்படெந்த பந்நாவனாப்புது ஹளி நங்களும் நம்பீனு” ஹளி ஹளிரு.
அவங் ஒந்துஜின சந்தெக ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “ரபீ! நீ தெய்வ ஹளாய்ச்சா குரு ஆப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு; எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வ நின்னகூடெ உள்ளுதுகொண்டாப்புது இந்த்தல அல்புதங்ஙளொக்க நின்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றுது, அல்லிங்ஙி கீவத்தெபற்ற” ஹளி ஹளிதாங்.