29 யோவானு ஹளிகொட்டா தெய்வகாரியங்ஙளு கொறே ஆள்க்காரு கேட்டுரு. ரோமாக்காறிக நிகுதி பிரிப்பா ஆள்க்காரும் அவனகொண்டு ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்தி, தெய்வ நீதியுள்ளாவனாப்புது ஹளி ஹளிரு.
நிங்கள சினேகிசாக்கள மாத்தற நிங்க சினேகிசிங்ங அதனாளெ பல ஏன ஹடதெ? அன்னேயமாயிற்றெ நிகுதி பிரிப்பாக்களும் அந்த்தெ தென்னெ ஆக்கள ஆள்க்காறா சினேகிசீரெ.
அல்லா மனுஷம்மாரு கொட்டா அதிகாரதாளெ ஆப்புது ஹளி ஹளிங்ங, ஜனங்ஙளு நங்கள கல்லெருது கொல்லுரு; காரண யோவனின ஜனங்ஙளெல்லாரும் பொளிச்சப்பாடி ஹளி ஹளீரெயல்லோ! ஹளி ஆக்க தம்மெலெ ஆலோசிட்டு,
அம்மங்ங ரோமா ராஜெக பேக்காயி, நிகுதி பிரிப்பாக்களும் ஸ்நானகர்ம எத்தத்தெ பேக்காயி யோவானப்படெ பந்தட்டு, “குரூ நங்க ஏன கீயிக்கு” ஹளி கேட்டுரு.
ஈ லோகாளெ ஹுட்டிதா மனுஷராளெ பீத்து, யோவானின காட்டிலும் தொட்டாவங் ஒப்பனும் இல்லெ; எந்நங்ஙும் சொர்க்கராஜெயாளெ எல்லாரினகாட்டிலும் சிண்டாவனாயிற்றெ இப்பாவங்கூடி, யோவானின காட்டிலும் தொட்டாவனாயிற்றெ இப்பாங்” ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
எந்நங்ங தெய்வ தப்பா புத்திகொண்டு, சத்தியநேரோடெ ஜீவுசாக்க ஏற ஹளிட்டுள்ளுதன ஆக்கள ஜீவிதகொண்டு அறியக்கெ” ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
அவங் எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின பட்டெதபற்றி ஒயித்தாயி படிச்சித்தாங்; அவங் ஏசினபற்றி மற்றுள்ளாக்காக பிவறாயிற்றும், தெற்றில்லாதெயும், ஒள்ளெ தால்பரியத்தோடெயும் ஹளிகொட்டண்டித்தாங்; எந்நங்ங அவங், யோவானு கொட்டா ஸ்நானகர்மத பற்றி மாத்தறே அருதித்தாங்.
அம்மங்ங பவுலு ஆக்களகூடெ, “அந்த்தெ ஆதங்ங, நிங்க ஏது ஸ்நானகர்மத ஏற்றெத்திது?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, “யோவானு தந்தா ஸ்நானகர்மத ஏற்றெத்திதும்” ஹளி ஹளிரு.
அதாயது தெய்வ, மனுஷம்மாரா எந்த்தெ சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயிற்றெ கணக்குமாடீதெ ஹளி அறிவத்தெ மனசில்லாதெ, ஆக்கள சொந்த கழிவினாளெ தெய்வாக ஏற்றாக்களாயி ஆப்பத்தெக நோடீரெ.
ஆக்க ஒக்க தெய்வத கெலசகாறனாயிப்பா மோசேத பாட்டினும், ஆடுமறியாயிப்பாவன பாட்டினும் பாடிண்டித்துரு; ஆ பாட்டினாளெ, “எஜமானனாயிப்பா தெய்வமே! சர்வசக்தி உள்ளாவனே! நின்ன பிறவர்த்தி தொட்டுதும், ஆச்சரியபடத்தெ உள்ளுதும் ஆப்புது; ஜனக்கூட்டத ராஜாவே! நின்ன பட்டெ ஒக்க நீதியும், சத்தியநேரு உள்ளுதும் ஆப்புது.
நீரினமேலெ அதிகார உள்ளா தூதங், “ஈக இப்பாவனும், நேரத்தெ இத்தாவனுமாயிப்பா பரிசுத்தனே! இந்த்தெ ஞாயவிதிப்பா நீ, நீதி உள்ளாவனாப்புது.