41 நீ நின்ன கண்ணாளெ மரமுட்டி இப்புது அறியாதெ ஏசின நம்பா இஞ்ஞொப்பன கண்ணாளெ இப்பா கசத நோடத்தெ ஹோப்புது ஏக்க?
“நிங்க மற்றுள்ளாக்கள குற்றக்காறங் ஹளி ஹளாதிரிவா! அம்மங்ங தெய்வும் நிங்கள குற்றக்காறங் ஹளி ஹள; மனுஷரும் குற்றக்காறங் ஹளி ஹளரு.
கொறச்சு சிண்டமீனும் ஆக்களகையி உட்டாயித்து. ஏசு அதனும் எத்தி தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு, பொளும்பத்தெ கொட்டாங்.
சிஷ்யனாயிப்பா ஒப்பாங் தன்ன குருவினகாட்டிலும் தொட்டாவனல்ல; எந்நங்ங குரின கையிந்த ஒயித்தாயி படிச்சா சிஷ்யங் தன்ன குராஹாற தென்னெ ஆப்பாங்.
நீ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித அறியாதெ, அவனகூடெ நா நின்ன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தி தரக்கெ ஹளி ஹளுது செரியோ? மாயகாட்டாவனே! நீ முந்தெ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித எத்தி எறிவத்தெ நோடு; எந்தட்டு இஞ்ஞொப்பன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தக்கெ.
எந்நங்ங ஆக்க, புடாதெ ஏசினகூடெ கேட்டண்டே இத்துதுகொண்டு, ஏசு தெலெபோசி நோடிட்டு ஆக்களகூடெ, “நிங்களாளெ ஒந்து தெற்றும் கீயாத்தாவாங் ஈ ஹெண்ணினமேலெ முந்தெ கல்லெறியட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு, நீனே அந்த்தல குற்றத கீதண்டு மற்றுள்ளாக்கள குற்றக்காறாயிற்றெ விதிப்புதுகொண்டு, நீ ஏது ரீதியாளெ மற்றுள்ளாக்கள குற்றக்காரு ஹளி ஹளிதெயோ, அதே ரீதியாளெ தென்னெ, தெய்வ நின்னும் குற்றக்காறனாப்புது ஹளி விதிக்கு; அதுகொண்டு, நீ ஏறாயித்தங்ஙும் செரி, நின்னகொண்டு தப்சத்தெ பற்ற.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, அவங் தன்ன முசினித கன்னாடியாளெ நோடிட்டு கொறச்சு ஆச்செபக்க ஹோப்பதாப்பங்ங, அவங் எந்த்தெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுது அவங்ஙே மறதண்டுஹோக்கு; அதே ஹாற தென்னெ தெய்வத வாக்கு கேட்டட்டும் அதனாளெ ஹளிப்பா ஹாற அனிசரிசி நெடியாத்தாக்களும் இப்புரு; ஆக்கள கொறவின ஆக்க அருதட்டும் அதன மறதண்டு ஹோதீரெ.