28 நிங்களமேலெ சாப ஹாக்காக்கள அனிகிரிசிவா; நிங்கள ஹச்சாடிசி, உபத்தர கீவா ஆள்க்காறிக பேக்காயி பிரார்த்தனெ கீயிவா.
எந்நங்ங, நா நிங்களகூடெ ஹளுதேன ஹளிங்ங, நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா; நிங்காக உபத்தர கீதாவங்ங பேக்காயி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா.
அம்மங்ங ஏசு, “அப்பா! ஈக்க கீயிவுது ஏன ஹளி ஈக்காகே கொத்தில்லெ; அதுகொண்டு ஈக்கள ஷெமீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; எந்தட்டு ஆக்க ஏசின உடுப்பு ஏறங்ங பொக்கு ஹளி சீட்டு குலுக்கி எத்தியண்டுரு.
நன்ன வாக்கு கேட்டண்டிப்பா நிங்க எல்லாரினகூடெயும் நா ஹளுதாப்புது, நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா; நிங்கள வெருப்பாக்காக ஒள்ளேது கீதுடிவா.
நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா, மற்றுள்ளாக்காக உபகாரகீவா, திரிச்சு தப்புரு ஹளி சிந்திசாதெ கட கொடிவா; அம்மங்ங நிங்காக தும்ப பல கிட்டுகு; சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வாக மக்களும் ஆயிப்புரு; ஏனாக ஹளிங்ங சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வ, நண்ணி கெட்டா ஆள்க்காறிகும், துஷ்டம்மாரிகும் ஒள்ளேது கீதாதெயல்லோ!
அன்னிய ஜாதிக்காரும், செல யூதம்மாரும், ஆக்கள மூப்பம்மாரும் கூடிட்டு, ஈக்கள இப்புறின மானங்கெடிசி, கல்லெறிக்கு ஹளி தீருமானசிரு.
ஹிந்தெ அவங் முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு “தெய்வமே ஈக்க கீவா ஈ பாவத, ஈக்களமேலெ ஹொருசாதிருக்கு” ஹளி, ஒச்செகாட்டி பிரார்த்தனெ கீதாங்; அம்மங்ங அவன ஜீவ ஹோத்து.
நிங்கள உபதருசாக்கள சாபஹாக்குவாட; ஆக்கள அனிகிரிசியுடிவா.
அதுமாத்தறல்ல, நங்கள கையாளெ கெலசகீது, கஷ்டப்பட்டு சம்பாரிசீனு; ஜெகள கேட்டங்ஙும், ஆக்கள அனிகிரிசீனு; ஆள்க்காரு நங்கள உபத்தரிசிங்ஙும் சகிச்சண்டித்தீனு.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்தே நாவினாளெ தெய்வத புகழ்த்தி பாடுதும், இஞ்ஞொப்பன சாப ஹவுக்குதும், எந்த்தெ செரி ஆக்கு? ஒந்தே ஒறவிந்த ஒள்ளெ நீரும், உப்புச்சொவெ உள்ளா நீரு சொரிகோ? நன்ன கூட்டுக்காறே! நிங்க அந்த்தெ கூட்டகூடுது செரியல்ல.
பகராக பகர துஷ்டத்தர கீயாதிரிவா; பகராக பகர பேடாத்த வாக்கு கூட்டகூடாதிரிவா; அதன பகராக ஆக்கள அனிகிரிசியுடிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள அனிகிருசத்தெ பேக்காயி ஊதிப்பா ஹேதினாளெ நிங்க மற்றுள்ளாக்கள அனிகிரிசிவா.