27 நன்ன வாக்கு கேட்டண்டிப்பா நிங்க எல்லாரினகூடெயும் நா ஹளுதாப்புது, நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா; நிங்கள வெருப்பாக்காக ஒள்ளேது கீதுடிவா.
ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்களகூடெ, “நிங்க கேளுதன சிர்திசி கேளிவா; நிங்க ஏது அளவினாளெ அளது கொட்டீரெயோ அதே அளவு தென்னெ நிங்காகும் தெய்வ அளதுதக்கு; எந்நங்ங, நிங்க கொடுதனகாட்டிலும் கூடுதலாயிற்றெ தெய்வ நிங்காக தக்கு.
அம்மங்ங ஏசு, “அப்பா! ஈக்க கீயிவுது ஏன ஹளி ஈக்காகே கொத்தில்லெ; அதுகொண்டு ஈக்கள ஷெமீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; எந்தட்டு ஆக்க ஏசின உடுப்பு ஏறங்ங பொக்கு ஹளி சீட்டு குலுக்கி எத்தியண்டுரு.
மனுஷனாயி பந்தா நன்னகூடெ நம்பி இப்பாஹேதினாளெ ஜனங்ஙளு நிங்கள வெருத்தங்ஙும், பரிகாச வாக்கு ஹளிதங்ஙும், மோசக்காறாப்புது ஹளி ஹளிதங்ஙும், நிங்கள ஒதுக்கி பீத்தங்ஙும் தெய்வ நிங்கள அனிகிருசுகு.
நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா, மற்றுள்ளாக்காக உபகாரகீவா, திரிச்சு தப்புரு ஹளி சிந்திசாதெ கட கொடிவா; அம்மங்ங நிங்காக தும்ப பல கிட்டுகு; சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வாக மக்களும் ஆயிப்புரு; ஏனாக ஹளிங்ங சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வ, நண்ணி கெட்டா ஆள்க்காறிகும், துஷ்டம்மாரிகும் ஒள்ளேது கீதாதெயல்லோ!
எந்நங்ங ஒள்ளெ மண்ணாளெ பித்தா பித்திக ஒத்தாக்க, தெய்வ வஜனத கேட்டு, மனசினாளெ ஏற்றெத்தி, பொருமெயோடெ காத்து, புத்திமுட்டு பந்நங்ஙும் சகிச்சு, தெய்வ இஷ்டப்படா ஹாற ஜீவிசி பல தப்பாக்களாயிப்புரு.”
அதுகொண்டு நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசுள்ளாக்க, ஒயித்தாயி கேட்டு மனசிலுமாடிணிவா; நா ஹளிதன சிர்தெ பீத்து கேளாவங்ங மனசிலுமாடத்துள்ளா புத்தித தெய்வ கொடுகு; நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசில்லாத்தாக்க ஏறோ, ஆக்காக கொத்துள்ளுதுகூடி கொத்தில்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங செல பித்து ஒள்ளெ சலதாளெ பித்து மொளெச்சு, ஒயித்தாயி பெளது நூரு பங்காயிற்றெ பெளது பல தந்துத்து; ஹளி ஹளிட்டு, நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசுள்ளாக்க ஒயித்தாயி கேட்டு மனசிலுமாடிணிவா ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வ, நசரெத்துகாறனாயிப்பா ஏசின பரிசுத்த ஆல்ப்மாவுகொண்டும், சக்திகொண்டும் அபிஷேக கீதிப்புதாப்புது; தெய்வ ஏசினகூடெ இத்துதுகொண்டு, ஏசு எல்லா சலாகும் ஹோயி செயித்தானின ஹிடியாளெ உள்ளாக்கள ஒயித்துமாடிண்டும் ஒள்ளேது கீதண்டும் இத்தாங்.
அம்மங்ங பவுலு, ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தட்டு, “நிருத்து! நிருத்து! நீ நின்ன பெட்டுவாட; நங்க எல்லாரும் இல்லிதென்னெ இத்தீனு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹிந்தெ அவங் முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு “தெய்வமே ஈக்க கீவா ஈ பாவத, ஈக்களமேலெ ஹொருசாதிருக்கு” ஹளி, ஒச்செகாட்டி பிரார்த்தனெ கீதாங்; அம்மங்ங அவன ஜீவ ஹோத்து.
அதுகொண்டு ஒள்ளெ காரெ கீவத்துள்ளா சந்தர்ப கிட்டங்ஙஒக்க, எல்லாரிகும் ஒள்ளேது கீயிவா; பிறித்தியேகிச்சு ஏசின நம்பி ஜீவுசா குடும்பக்காரு எல்லாரிகும் ஒள்ளேது கீயிக்கு.
ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் நிங்காக பேடாத்துது ஏனிங்ஙி கீதுதுட்டிங்ஙி பகராக, பகர திரிச்சு கீயாதெ, ஏகோத்தும் தம்மெலெ தம்மெலெ ஒள்ளேது கீயிவா; ஆக்காக மாத்தற அல்லாதெ மற்றுள்ளா எல்லாரிகும் ஒள்ளேது கீயிவா.
நன்ன சினேகுள்ளா கூட்டுக்காறனாயிப்பா காயுவே! அவங் கீவா பேடாத்த காரெ ஒந்நனும், நீ எல்லிங்ஙி கீதுடுவாட; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ ஒள்ளேவனாயிப்புதுகொண்டு, ஒள்ளேது கீவா ஏவனும் தெய்வாக ஏற்றாவனாப்புது; பேடாத்த காரெ கீவாவாங் தெய்வத அறியாத்தாவனாப்புது.