8-9 அம்மங்ங ஆக்க ஆமாரி மீனின ஹிடுத்தா கண்டு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டுட்டுரு. அது கண்டா சீமோன்பேதுரு ஏசின காலிக பித்தட்டு, “எஜமானனே! நா ஒந்து குற்றக்காறனாப்பு, நீ தயவாயிற்றெ நன்னபுட்டு ஹோயுடு” ஹளி ஹளிதாங்.
சிஷ்யம்மாரு அதன கேட்டு அஞ்சிட்டு, கவுந்நு பித்துரு.
ஆக்க மைத்தி இத்தா மெனெ ஒளெயெ ஹுக்கி, மரியாளினும் மைத்திதும் கண்டட்டு, கவுந்நுபித்து மைத்தித கும்முட்டுரு; எந்தட்டு, ஆக்க கொண்டுபந்தா ஹொன்னு, சாம்பிராணி, வாசனெ தைல இதொக்க மைத்தித முந்தாக காணிக்கெ பீத்துரு.
அம்மங்ங, ஆ பட்டாளத்தலவங் ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! நீ நன்ன ஊரிக பொப்பத்தெ நா யோக்கிதெ உள்ளாவனல்ல; நீ ஒந்து வாக்கு மாத்தற ஹளிங்ங மதி அம்மங்ங நன்ன கெலசகாறங் சுக ஆப்பாங்.
அம்மங்ங பலெத போசத்தெ ஹளிட்டு, அரியெ பேறெ தோணியாளெ மீனு ஹிடுத்தண்டித்தா கூட்டுக்காறா கைகாட்டி ஊதாங்; ஆக்க பந்தட்டு, மீனின எருடு தோணியாளெ தும்ப துமிசிரு; தோணி நீராளெ முங்ஙா ஹாற உட்டாயித்து.
மரியா ஏசு இப்பா சலாக பந்து அவன காலிக பித்தட்டு, “எஜமானனே! நீ இல்லி இத்தித்தங்ங நன்ன தம்ம சத்திறனாயித்து” ஹளி ஹளிதா.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஈக நங்க மனசிலுமாடா தெய்வகாரெ ஒக்க, நெளலாளெ காம்பா ஹாற நங்காக கண்டாதெ; எந்நங்ங அதனொக்க நங்க ஒந்துஜின நேருட்டு காம்பத்தெ ஹோதீனு; அதுகொண்டு இந்து நெளலா ஹாற கொறச்சு, கொறச்சு காம்புதனொக்க அந்து முழுக்க காமு ஹளி ஹளுது.
நா அவன காம்பதாப்பங்ங, சத்த சவத ஹாற அவன காலிக பித்துட்டிங்; அவங், தன்ன பலக்கையித நன்னமேலெ பீத்தட்டு, “அஞ்சுவாட; எல்லதனும் தொடங்ஙி பீத்தாவனும், எல்லதனும் அவசான மாடாவனும் நா தென்னெயாப்புது.