7 நீ நன்ன காலிக பித்து கும்முடுதாதங்ங, இதொக்க நினங்ங தரக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க மைத்தி இத்தா மெனெ ஒளெயெ ஹுக்கி, மரியாளினும் மைத்திதும் கண்டட்டு, கவுந்நுபித்து மைத்தித கும்முட்டுரு; எந்தட்டு, ஆக்க கொண்டுபந்தா ஹொன்னு, சாம்பிராணி, வாசனெ தைல இதொக்க மைத்தித முந்தாக காணிக்கெ பீத்துரு.
ஏசின காலடிக முட்டுகாலுஹைக்கி பித்தட்டு, எஜமானனே! நினங்ங நண்ணி ஹளி ஹளிதாங்; ஈ திரிஞ்ஞு பந்நாவாங் ஒந்து சமாரியா ராஜெக்காறனாயித்து.
“இதனமேலெ உள்ளா அதிகாரம், மதிப்பும் ஒக்க, நா நினங்ங தரக்கெ; இதொக்க நன்னகையி ஆப்புது ஏல்சிப்புது; நன்ன இஷ்ட உள்ளாவங்ங இதன ஒக்க நா கொடுவிங்.
அம்மங்ங ஏசு செயித்தானாகூடெ, “நின்ன காப்பா தெய்வத மாத்தற கும்முடுக்கு, தெய்வாக மாத்தற கெலசகீயிக்கு ஹளி புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
அவங் ஏசின கண்டு ஆர்த்துகூக்கிண்டு ஓடிபந்து ஏசின காலிக பந்து பித்தாங்; எந்தட்டு, “ஏசுவே! நீ சொர்க்காளெ இப்பா தொட்ட தெய்வத மங்ஙனல்லோ? நன்ன ஏன கீவத்தெ ஹோப்புது? நன்ன பேதெனெ படுசுவாடா!” ஹளி, ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தாங்.
யோவானு ஹளா நா தென்னெயாப்புது இதனொக்க கண்டாவனும், கேட்டாவனும்; அம்மங்ங, நா இதனொக்க நனங்ங காட்டிதந்தா தூதன கும்முடத்தெ ஹளிட்டு, அவன காலிக பித்திங்.
சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவன முந்தாக இப்பத்துநாக்கு மூப்பம்மாரும் கீளெ கவுந்நு பித்தட்டு, எந்தெந்தும் ஜீவிசிண்டிப்பா அவன கும்முட்டண்டு, ஆக்காக்கள கிரீடத சிம்மாசனத முந்தாக கீளெ களிச்சு பீத்துரு.
அம்மங்ங, ஆ நாக்கு ஜீவியும், இப்பத்துநாக்கு மூப்பம்மாரும் ஆடுமறியாயிப்பாவன முந்தாக கவுந்நு பித்துரு; ஆக்க எல்லாரின கையாளெ வீணெயும், சாம்பிராணி ஹொகசா கரண்டியும் பீத்தித்துரு; தெய்வஜனத பிரார்த்தனெ ஆப்புது ஆ சாம்பிராணி கரண்டி.