40 அந்து சந்நேரக ஆ பாடதாளெ உள்ளா பலதர தெண்ணகாறின, ஆள்க்காரு ஏசினப்படெ கொண்டுபந்துரு; ஆக்க எல்லாரினமேலெயும் ஏசு கைபீத்து சுகமாடி ஹளாயிச்சாங்.
குருடம்மாரிக கண்ணு கண்டாதெ, குண்ட்டம்மாரு நெடதீரெ, குஷ்டரோக உள்ளாக்க சுகாதீரெ, செவுடம்மாரிக கீயி கேட்டாதெ, சத்தாக்க ஜீவோடெ எத்தீரெ, பாவப்பட்ட ஜனங்ஙளிக ஒள்ளெவர்த்தமான அறிசீனெ; இதொக்க ஹோயி ஹளிவா.
ஏசு அது கேளதாப்பங்ங அல்லிந்த தோணியாளெ ஹத்திட்டு, மருபூமியாளெ தனிச்சு ஒந்து சலாக ஹோக்கு ஹளி பிஜாரிசிட்டு ஹோதாங்; அம்மங்ங ஆ பட்டணத சுற்றுவட்டாராளெ உள்ளா ஜனங்ஙளொக்க அது கேட்டட்டு, ஆக்கள பாடந்த நெடது ஏசினப்படெ ஹோதுரு.
“நன்ன மக சுகஇல்லாதெ சாயிவத்தாயி கெடதித்தாளெ, நீ பந்தட்டு ஒம்மெ அவளமேலெ நின்ன கையிபீத்தங்ங மதி அவ சுகஆயி இப்பா” ஹளி கெஞ்சி கேட்டாங்.
அதுகொண்டு ஏசு, அல்லி இத்தா கொறச்சு தெண்ணகாறாமேலெ கைபீத்து சுகமாடிதல்லாதெ பேறெ ஒந்து அல்புதம் அல்லி கீதுபில்லெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, பவுலா தோர்த்தும், சாளும் கொண்டு ஹோயி தெண்ணகாறாமேலெ ஹாக்கதாப்பங்ங, ஆக்கள தெண்ண ஒக்க மாறித்து; பேயி ஹிடுத்தித்தா ஆள்க்காறா மேலிந்த பேயும் ஓடித்து.
பேதுரு நெடது ஹோப்பதாப்பங்ங, அவன நெளலாதங்ஙும் தெண்ணகாறாமேலெ தட்டத்தெ பேக்காயி, கொறே தெண்ணகாறா கெட்டலாமேலெயும் கெடெக்கெமேலெயும் கெடத்தி கொண்டுபந்து தெருவுகூடி பீத்துரு.