4 அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, “மனுஷங் ஜீவுசுது தீனி திம்புதுகொண்டு மாத்தற அல்ல; ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “மனுஷங் ஜீவுசுது திம்புதுகொண்டு மாத்தற அல்ல; தெய்வத பாயெந்த பொப்பா ஒந்நொந்து வாக்குகொண்டாப்புது ஜீவுசுது” ஹளி எளிதி பீத்துஹடதெயல்லோ? ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு நிங்க ஏன திம்புது ஹளியும் ஏன குடிப்புது ஹளியும், மேலிக ஏன ஹவுக்குது ஹளியும் பேஜாரஹிடியாதெ இரிவா.
எந்தட்டு ஏசு சிஷ்யம்மாரகூடெ, ஒள்ளெவர்த்தமான அருசத்தெபேக்காயி நா நிங்கள ஹளாயிப்பதாப்பங்ங ஹண சஞ்சியோ, சாதெனெ சஞ்சியோ, செருப்பும் இல்லாதெ ஹளாயிப்பதாப்பங்ங நிங்காக ஏனிங்ஙி கொறவுட்டாயித்தோ ஹளி கேட்டாங், அம்மங்ங ஆக்க நங்காக ஒந்து கொறவும் உட்டாயிபில்லெ ஹளி ஹளிரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ‘தெய்வ நின்ன காப்பத்தெபேக்காயி, தன்ன தூதம்மாராகூடெ ஹளுகு.
அம்மங்ங செயித்தானு ஏசினகூடெ, “நீ தெய்வத மங்ஙனாயித்தங்ங ஈ கல்லின தொட்டி ஆப்பத்தெ ஹளு” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு செயித்தானாகூடெ, “நின்ன காப்பா தெய்வத மாத்தற கும்முடுக்கு, தெய்வாக மாத்தற கெலசகீயிக்கு ஹளி புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
பட்டாளக்காறங் தெலெகவச ஹைக்கிப்பா ஹாற, தெய்வ நிங்கள எந்தெந்தும் உள்ளா சாவிந்த காத்துத்து ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்புள்ளாக்களாயி இரிவா. அதனோடெ, பட்டாளக்காறங் வாளாளெ பெட்டா ஹாற பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினகொண்டு தெய்வ நிங்காக தந்தா வஜனத கூட்டகூடி பிசாசின தந்தறத ஜெயிக்கு.