37 அம்மங்ங, ஆக்க எல்லாரும் அஞ்சிட்டு அது பேயி ஆயிக்கு ஹளி பிஜாரிசிண்டித்துரு.
அம்மங்ங அவங், அப்பனாயிப்பா அப்ரகாமே! அந்த்தெ அல்ல, சத்தாக்களாளெ ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ங ஆக்க கீவா தெற்று குற்றத புட்டு ஒள்ளெ பட்டேக திரிஞ்ஞு பொப்புரு ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, நிங்க ஏனாக அஞ்சிக்கெ படுது? நிங்கள மனசினாளெ சம்செ ஏனாக?
அதங்ங ஆக்க “நினங்ங ஏனிங்ஙி ஹுச்சோ?” ஹளி கேட்டுரு; எந்நங்ங அவ, “நா ஹளுது சத்திய ஆப்புது” ஹளி ஹளிதா; அதங்ங ஆக்க, “அது ஒந்து தூதனாயிக்கு” ஹளி ஹளிரு.