36 அந்த்தெ ஆக்க, இதொக்க கூட்டகூடிண்டிப்பங்ங ஏசு ஆக்கள எடநடுவு பந்து நிந்தட்டு, நிங்க எல்லாரிகும் சமாதான உட்டாட்டெ ஹளி ஹளிதாங்.
ஆ மெனெயாளெ உள்ளாக்க நிங்கள சீகரிசிதுட்டிங்ஙி, நிங்க ஹளிதா சமாதான ஆ ஊரினாளெ உட்டாக்கு; ஆக்க நிங்கள சீகரிசிதில்லிங்ஙி, நிங்க ஹளிதா சமாதான நிங்களப்படெ தென்னெ திரிச்சு பொக்கு.
அதுகளிஞட்டு, ஹன்னொந்து சிஷ்யம்மாரும் தீனி திந்நண்டிப்பா சமெயாளெ, ஏசு ஆக்கள எடநடுவு ஹோயிட்டு, தன்ன காட்டிதாங்; எந்தட்டு ஏசு, “நா ஜீவோடெ எத்துதன, கண்ணாளெ கண்டாக்க ஹளிட்டும், நிங்க நம்பாத்துது ஏனாக?” ஹளி ஆக்கள கல்லு மனசின பற்றி, ஆக்களகூடெ ஜாள்கூடிதாங்.
நிங்க ஹோப்பா ஒந்நொந்து ஊரினும் ஒளெயெ ஹுக்குதன முச்செ, ஈ ஊரிக தெய்வ, சமாதான தரட்டெ ஹளி ஹளிவா.
நா நிங்காக சமாதானத பீத்தட்டு ஹோதீனெ, நன்ன சமாதானத நா நிங்காக தந்நீனெ. நா நிங்காக தப்பா சமாதான ஈ லோக தப்பா சமாதானத ஹாற உள்ளுதல்ல; நிங்க மனசங்கட படாதெயும், அஞ்சாதெயும் இரிவா.
நன்னகொண்டு நிங்காக சமாதான கிட்டத்தெ பேக்காயிற்றெ ஆப்புது நா இதன நிங்களகூடெ ஹளிது. ஈ லோகாளெ நிங்காக கஷ்ட உட்டாக்கு. எந்நங்ஙும் தைரெயாயிற்றெ இரிவா; நா ஈ லோகத ஜெயிச்சுகளிஞுத்து” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ஹிந்தெ எட்டுஜின களிஞட்டு சிஷ்யம்மாரு எல்லாரும் கூடிபந்தித்துரு; அம்மங்ங ஆக்களகூடெ தோமாஸும் இத்தாங்; ஹடி ஹூட்டி பீத்தித்துரு; அம்மங்ங ஏசு ஆக்கள நடுவின பந்து நிந்தட்டு, “நிங்க எல்லாரிகும் சமாதான உட்டாட்டெ!” ஹளி ஆக்கள வாழ்த்திதாங்.
ஏசு உபத்தரபட்டு சத்துகளிஞட்டு, அவங் ஜீவோடெ இத்துதன அப்போஸ்தலம்மாரு நாலத்துஜினட்ட பல பரச கண்டுரு; ஆ சமெயாளெ ஏசு, பல அல்புத காரியங்ஙளு கீது, தாங் ஜீவோடெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுதன தெளிசி, தெய்வராஜெத பற்றியும் ஆக்காக ஹளிகொட்டாங்.
அதுகளிஞட்டு ஜீவோடெ எத்தா ஏசின பேதுரும், ஏசின ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரும் கண்டுரு.
அதுகளிஞட்டு, யாக்கோபும், பாக்கி உள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரும் அவன கண்டுரு.
நங்காக சமாதான தப்பா தெய்வ எல்லா விததாளெயும், ஏகோத்தும் நிங்காக சமாதான தரட்டெ! தெய்வ ஏகோத்தும் நிங்கள எல்லாரினகூடெயும் இறட்டெ!
ஆசியாளெ இப்பா ஏளு சபெக யோவானு எளிவா கத்து ஏன ஹளிங்ங, ஈகளும் இப்பாவனும், இதுவரெ இத்தாவனும், இனி இப்பாவனுமாயிப்பா தெய்வதப்படெந்தும், தெய்வ குளுதிப்பா சிம்மாசனத முந்தாக நிந்திப்பா ஏளு ஆல்ப்மாவினப்படெந்தும், ஏசுக்கிறிஸ்தினப்படெந்தும் நிங்காக சமாதானும் கருணெயும் கிட்டட்டெ.