24 அம்மங்ங நங்கள கூட்டதாளெ இத்தா செலாக்க ஆகதென்னெ கல்லறேக ஓடி ஹோயி நோடிட்டு, ஆ ஹெண்ணாக ஹளிதா ஹாற தென்னெ, ஏசின அல்லி காணெ ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங ஏரோது பண்டிதம்மாரா தனிச்சு ஊதட்டு, “நிங்க நச்சத்தறத எந்த கண்டுரு?” ஹளி கேட்டருதாங்.
அம்மங்ங பேதுரு அல்லிந்த எத்து கல்லறேக ஓடி ஹோயி கல்லறெ ஒளெயெ ஹுக்கி தாநு நோடிதாங்; அம்மங்ங அல்லி, ஏசின சரீரத பொதிஞ்ஞித்தா மல்லுதுணி மாத்தற ஒந்துபக்க பீத்திப்புது கண்டட்டு, ஏனோ சம்போசி ஹடதெ ஹளி ஆச்சரியபட்டு திரிஞ்ஞு ஹோதாங்.
அல்லி ஏசின சரீரத காணெ; அல்லி எருடு தெய்வதூதம்மாரா கண்டும், ஏசு ஜீவோடெ இத்தீனெ ஹளி ஹளிரு நங்களகூடெ ஹளிதன கேட்டு நங்க ஆச்சரியபட்டு ஹோதும்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, புத்தி இல்லாத்தாக்களே! தெய்வத பொளிச்சப்பாடிமாரு எளிதிபீத்திப்பா வாக்கின நம்பத்தெ, நிங்காக ஆமாரி மடி ஏனாக?