9 எந்தட்டு அவங், ஏசினகூடெ பல காரெபற்றி கேள்வி கேட்டாங்; அதங்ங ஏசு, மாறுத்தர ஒந்தும் ஹளிபில்லெ.
தொட்டபூஜாரிமாரும், மூப்பம்மாரும் ஏசினமேலெ குற்ற ஹளிண்டித்துரு; அதங்ங ஏசு, மாறுத்தர ஒந்தும் ஹளிபில்லெ.
அதங்ஙும் ஏசு ஒந்தும் ஒராடிபில்லெ; பிலாத்து இது கண்டட்டு ஆச்சரியபட்டாங்.
பரிசுத்தமாயிற்றெ உள்ளா காரெத நாயெத ஹாற உள்ளா துஷ்டம்மாரிக கொடுவாட; கொட்டங்ங ஆக்க நின்ன திரிச்சு கச்சுரு. பெலெபிடிப்புள்ளா முத்தின ஹந்தி ஹாற உள்ளாக்கள கையி கொடுவாட; கொட்டங்ங, அதனொக்க சொவுட்டி ஹம்மாடுரு.”
எந்நங்ங, ஏசு ஒந்தும் ஓராடிபில்லெ; அது கண்டட்டு, பிலாத்திக பயங்கர ஆச்சரிய ஆயித்து.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “இந்தும், நாளெயும் நனங்ங கொறச்சு கெலச உட்டு; பேயி ஓடிசி, தெண்ணகாறா சுகமாடிட்டு, மூறுஜின ஆப்பதாப்பங்ங நன்ன கெலசஒக்க தீப்பிங் ஹளி, ஆ குருக்கனகூடெ ஹோயி ஹளிவா.
எந்நங்ங தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் கூடிட்டு, ஏசினபற்றி அவனகூடெ ஒச்செகாட்டி குற்றஹளிண்டே இத்துரு.
அவங் ஹிந்திகும் ஒளெயெ ஹோயிட்டு, ஏசினகூடெ, “நீ எல்லிந்த பந்நாவாங்?” ஹளி கேட்டாங்; ஏசு அதங்ங ஒந்தும் ஒராடிபில்லெ.
அவங் பாசிதா வேதவாக்கு ஏது ஹளிங்ங, அறுப்பத்துள்ளா ஆடின கொண்டுஹோப்பா ஹாற அவன கொண்டுஹோதுரு; ரோம நருக்கதாப்பங்ங ஒச்செகாட்டாதிப்பா ஆடின ஹாற தன்ன பாயெ தொறெயாதித்தாங்.
தன்னமேலெ ஆமாரி குற்ற ஹளிட்டும், அதங்ங திரிச்சு ஒந்தும் ஹளிபில்லெ; தன்ன கஷ்டப்படுசதாப்பங்ங பகராக நா அந்த்தெ கீவிங் இந்த்தெ கீவிங் ஹளி ஒந்தும் ஹளிபில்லெ; ஞாயமாயிற்றெ விதிப்பத்தெ கழிவுள்ளா தெய்வதகையி தன்ன ஏல்சிகொட்டாங்.