42 எந்தட்டு அவங் ஏசினபக்க திரிஞட்டு, “ஏசுவே! நீ ராஜாவாயி பரணநெடத்தங்ங ஈ அடிமெத ஒம்மெ ஓர்குக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
“நா ஈக நிங்களகூடெ ஹளுதன நிங்க ஒயித்தாயிற்றெ கேட்டணிவா! ஏறொக்க நன்னபற்றி மற்றுள்ளாக்களகூடெ கூட்டகூடீரெயோ, ஆக்களபற்றி மனுஷனாயி பந்தா நானும், தெய்வ தூதம்மாராகூடெ கூட்டகூடுவிங்.
எந்நங்ங ஆ, நிகுதி பிரிப்பாவாங் தூர பாஙி நிந்தட்டு, ஆகாசதகூடி நோடத்தெ நனங்ங அர்கதெ இல்லெ ஹளி பிஜாரிசி, சங்கடத்தோடெ தன்ன நெஞ்சிக ஹுயிதட்டு, ‘தெய்வமே! நா ஒந்து குற்றக்காறனாப்புது, நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு’ ஹளி ஹளிதாங்.
நங்க கீதா குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செயல்லோ தந்திப்புது? இது ஞாயமாயிற்றுள்ளா சிட்ச்செதென்னெ ஆப்புது, எந்நங்ங ஈ மனுஷங் ஒந்து குற்றும் கீதுபில்லல்லோ? ஹளி அவன ஜாள்கூடிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு அவனகூடெ, இந்து நீ தீர்ச்செயாயிற்றெ நன்னகூடெ பரதீசாளெ இப்பெ ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங கிறிஸ்து பெகுமான உள்ளாவனாயி சொர்க்காளெ குளிவத்தெ பேக்காயி ஹோப்புதனமுச்செ, இந்த்தெ ஒக்க பாடுபடுக்கல்லோ? ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங நாத்தான்வேலு, “குரூ! நீ தெய்வத மங்ங! நீ இஸ்ரேலின ராஜாவாப்புது!” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங தோமாஸு, “நன்ன எஜமானனே! நன்ன தெய்வமே!” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஆக்க, “நீ எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீயி; அம்மங்ங நீனும், நின்ன குடும்பக்காரு எல்லாரும் ரெட்ச்சிக்கப்படுரு” ஹளி ஹளிரு.
ஜனங்ஙளு மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வதப்படெ பொப்புதன பற்றியும், நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீப்புதன பற்றியும், நா யூதம்மாரிகும், அன்னிய ஜாதிக்காறிகும் அறிசிபந்நி.
ஏக, எந்த்தெ நெடிகு ஹளி அன்னேஷி நோடிரு; ஏசுக்கிறிஸ்து கஷ்ட சகிச்சு சத்துகளிஞட்டே இந்த்தல தொட்ட காரெ ஒக்க நெடிகு ஹளி கிறிஸ்தின ஆல்ப்மாவினாளெ ஒயித்தாயி மனசிலுமாடி பொளிச்சப்பாடு ஹளிரு.
ஏசு தென்னெயாப்புது சாவினாளெ குடுங்ஙாதெ நன்ன காப்பத்துள்ளா கிறிஸ்து ஹளி நம்பி ஜீவுசா எல்லாரும் தெய்வத மக்களாப்புது; ஆக்க தெய்வதமேலெ சினேக பீத்திப்பா ஹேதினாளெ, தெய்வதகொண்டு ஹுட்டிதா எல்லாரினும் சினேகிசுரு.