4 அம்மங்ங பிலாத்து, தொட்டபூஜாரிமாரினும், ஜனக்கூட்டதும் நோடிட்டு, “ஈ மனுஷனமேலெ நா ஒந்து குற்றும் கண்டுபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
பிலாத்து ஞாயவிதிப்பா சலாளெ குளுதிப்பங்ங, அவன ஹிண்டுரு அவனப்படெ ஒந்து ஆளா ஹளாய்ச்சட்டு, “சத்தியநேரு உள்ளா ஆ மனுஷன நீ ஒந்தும் கீவாடா; ஆ மனுஷனபற்றி நென்னெ ராத்திரி நா கனசு கண்டிங்; நனங்ங ஒறக்கே பந்துபில்லெ பயங்கர கஷ்ட ஆயிஹோத்து” ஹளி ஹளத்தெ ஹளிதா.
அதங்ங பிலாத்து ஆக்களகூடெ, “ஏனாக? இவங் ஏன குற்ற கீதாங்?” ஹளி கேட்டாங்; எந்நங்ங ஆக்க, அவன “குரிசாமேலெ தறீக்கு, குரிசாமேலெ தறீக்கு ஹளி” ஹிந்திகும் ஒச்செகாட்டி, ஆர்த்து கூக்கிண்டித்துரு.
அந்த்தெ ஆக்களகூடெ மூறாமாத்த பிராசகூடி “இவங் அந்த்தெ ஏன குற்ற கீதாங்? மரண சிட்ச்செ கொடத்துள்ளா ஒந்து குற்றும் இவங் கீதுபில்லல்லோ? அதுகொண்டு, நா இவன சாட்டெவாறாளெ ஹுயிதட்டு புட்டுடுடத்தெ ஹோதீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங பிலாத்து, “சத்திய! அந்த்தெ ஹளிங்ங ஏன?” ஹளி கேட்டாங்; அதுகளிஞட்டு அவங் திரிச்சும் யூதம்மாரப்படெ பந்தட்டு, “ஆ மனுஷனமேலெ நா ஒந்து குற்றம் கண்டுபில்லல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங, மரண சிட்ச்சேகுள்ளா ஒந்து குற்றும் இவங் கீதுபில்லெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; இவனே ‘ரோமராஜாவின முந்தாக நில்லக்கெ’ ஹளி ஹளிதுகொண்டு, இவன ரோமராஜாவினப்படெ ஹளாயிப்பத்தெ ஹளி, தீருமானிசிதிங்.
அப்ரகாமு, ஈசாக்கு, யாக்கோபு ஹளா நங்கள கார்ணம்மாரா தெய்வ, தன்ன மங்ஙனாயிப்பா ஏசின பெகுமானிசித்து; எந்நங்ங நிங்க, ஆ ஏசின கொல்லத்தெபேக்காயி பிலாத்தினகையி ஏல்சிகொட்டுரு; பிலாத்து ஏசின புட்டுடுக்கு ஹளி தீருமான கீவதாப்பங்ங; அவன நங்காக ஆவிசெ இல்லெ; அவன புடுவாடா ஹளி நிங்க எதிர்த்து நிந்துரு.
இந்த்தல தொட்டபூஜாரியாப்புது நங்காக பற்றிதாவாங்; அவங் பரிசுத்தமுள்ளாவனும், கள்ளகபட இல்லாத்தாவனும், தெற்று குற்ற கீயாத்தாவனும், குற்றக்காறா கூட்டதாளெ நில்லாத்தாவனும், சொர்க்கதாளெ தொட்ட மதிப்புள்ளா பதவி உள்ளாவனும் ஆப்புது.
எந்நங்ங ஒந்து குற்றும், கொறவும் இல்லாத்த, ஆடுமறித ஹாற உள்ளா ஏசுக்கிறிஸ்தின பெலெபிடிப்புள்ளா சோரெதகொண்டு ஆப்புது நிங்கள ஹிடிபுடிசிப்புது.
எந்நங்ங கஷ்ட சகிப்பத்துள்ளா ஒந்து தெற்றும் கிறிஸ்து கீதுபில்லெ; அதுமாத்தறல்ல, தன்ன கஷ்டப்படிசிதாக்கள சதிப்பத்தெபேக்காயி வஞ்சனெயாயிற்றுள்ளா ஒந்து வாக்கும் கிறிஸ்து கூட்டகூடிபில்லெ.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசுக்கிறிஸ்து நங்க கீதா குற்றாகபேக்காயி ஒந்து பரச சத்துகளிஞுத்து; சத்தியநேரு உள்ளாவனாயிப்பா கிறிஸ்து, சத்தியநேரு இல்லாத்த நங்கள எல்லாரினும் தெய்வதகூடெ சேர்சத்தெ பேக்காயாப்புது சத்துது; ஜனங்ஙளு கிறிஸ்தின சரீரத மாத்தற கொந்துரு; எந்நங்ங தன்ன ஆல்ப்மாவு ஜீவோடெ தென்னெ உட்டாயித்து.