51 அம்மங்ங ஏசு அது கண்டட்டு, மதி, மதி நிறித்திவா; ஹளி ஹளிட்டு, அவன கீயிமேலெ கைபீத்து அவன சுகமாடிதாங்.
தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ ஒப்பாங், தொட்டபூஜாரித கெலசகாறன பெட்டிதாங்; அம்மங்ங அவன பலக்கீயி அற்று பித்துத்து.
எந்தட்டு ஏசு, தன்ன ஹிடிப்பத்தெ பந்தா தொட்டபூஜாரிமாராகூடெயும், எருசலேம் அம்பலதாளெ இப்பா பட்டாளத்தலவம்மாராகூடெயும், மூப்பம்மாராகூடெயும், ஒந்து குற்றக்காறன ஹிடிப்பத்தெ பொப்பா ஹாற வாளும், படியும் எத்திண்டு பருக்கோ?
நா ஆக்களகூடெ இப்பதாப்பங்ங, நீ நனங்ங தந்தா நின்ன சக்தியாளெ, ஆக்கள காத்தண்டுபந்நி; நா ஒயித்தாயி பாதுகாத்திங். தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கு நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி, நசிப்பத்துள்ளாவனே நசிச்சுஹோதாங் பேறெ ஒப்புரும் நசிச்சுபில்லெ.
அம்மங்ங பவுலு, ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தட்டு, “நிருத்து! நிருத்து! நீ நின்ன பெட்டுவாட; நங்க எல்லாரும் இல்லிதென்னெ இத்தீனு” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ நீ பகராக பகர துஷ்டத்தர கீது தோலாகாட்டிலும், துஷ்டத்தர கீவாவங்ங ஒள்ளேது கீது ஜெயிப்புதல்லோ ஒள்ளேது.
பவுலு ஹளா நா கிறிஸ்து தந்திப்பா தாழ்மெயாளெயும், தயவினாளெயும் நிங்காக புத்தி ஹளிதப்புது ஏன ஹளிங்ங; நிங்களகூடெ இப்பங்ங மாத்தற தாநு ஹோதீனெ ஹளியும், தூரசலதாளெ இப்பதாப்பங்ங கடுத்த வாக்கினாளெ கூட்டகூடீனெ ஹளியும், செல ஆள்க்காரு ஹளிண்டித்தீரல்லோ?