15 அம்மங்ங ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, நா நனங்ங பொப்பத்தெ ஹோப்பா கஷ்டப்பாடின முச்செ நிங்களகூடெ குளுது பஸ்கா சத்யெ தினுக்கு ஹளி ஆசெபட்டண்டித்திங்.
எந்நங்ங, நன்ன நீராளெ முக்கி ஹிடிப்பா ஹாற உள்ளா ஒந்து கஷ்டப்பாடு நனங்ங உட்டு; அது தீவாவரெட்ட நனங்ங பேதெனெ உட்டு.
அந்த்தெ சமெ ஆப்பதாப்பங்ங ஏசும், அப்போஸ்தலம்மாரும் பஸ்கா சத்யெ திம்பத்தெ குளுதுரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வராஜெயாளெ பஸ்கா சத்யெதபற்றி ஹளிப்பா காரெ ஒக்க நிவர்த்தியாப்பா வரெட்ட நா இஞ்ஞி பஸ்கா சத்யெ திம்புதில்லெ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
பஸ்கா உல்சாக தொடங்ஙுதன முச்செ ஏசு, தாங் ஈ லோகதபுட்டு தன்ன அப்பனப்படெ ஹோப்பத்துள்ளா சமெஆத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஈ லோகதாளெ இப்பா தன்ன ஜனங்ஙளாமேலெ சினேக காட்டிண்டித்தா ஏசு, கடெசிவரெட்டும் ஆக்கள சினேகிசிதாங்.
ஏசு இந்த்தெ ஒக்க கூட்டகூடிகளிஞட்டு ஆகாசத நோடிட்டு, “அப்பா! சமெஆத்து; நின்ன மங்ங நின்ன பெகுமானிசத்தெபேக்காயி, நீ நின்ன மங்ஙன பெகுமானபடுசு.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நன்ன ஹளாய்ச்சா தெய்வத இஷ்டப்பிரகார கீவுதும், தெய்வ தந்தா கெலசத கீது தீப்புதும் ஆப்புது நனங்ங தீனி.