11 அவங் ஏது ஊரிக ஹோதீனெயோ ஆ மெனெத ஒடமஸ்தனகூடெ, “நா நன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ பஸ்கா சத்யெ திம்பத்தெபேக்காயி ஏது முறித ஒருக்குது” ஹளி நங்கள குரு கேட்டீனெ ஹளி ஹளிவா.
ஏரிங்ஙி நிங்களகூடெ ஏனாக அதன அளுத்தண்டு ஹோப்புது ஹளி கேட்டங்ங, இது நங்கள எஜமானங்ங ஆவிசெ உட்டு ஹளி ஹளிவா; ஆக்க ஆகதென்னெ அதன ஹளாயிச்சுபுடுரு” ஹளி ஹளிட்டு ஆக்கள ஹளாச்சுபுட்டாங்.
அவங் ஏது ஊரிக ஹோதீனெயோ, ஆ மெனெத ஒடமஸ்தனகூடெ, ‘நா நன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ பஸ்கா சத்யெ திம்பத்தெபேக்காயி ஏது முறித ஒருக்குது?’ ஹளி, நங்கள குரு கேட்டீனெ ஹளி ஹளிவா.
ஏரிங்ஙி நிங்களகூடெ ஏனாக அதன அளுத்தண்டு ஹோப்புது ஹளி கேட்டங்ங, இது நங்கள எஜமானங்ங ஆவிசெ உட்டு ஹளி ஹளிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங சிஷ்யம்மாரு ஆக்களகூடெ, “இதன நங்கள எஜமானங்ங ஆவிசெ உட்டு” ஹளி ஹளிரு.
ஏசு ஆ சலாக பொப்பதாப்பங்ங, மேலேக நோடிட்டு, “சகேயு! நீ பிரிக கீளெ எறங்ஙி பா! நா இந்து சந்தெக நின்ன ஊரின ஆப்புது தங்கத்தெ ஹோப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, நிங்க எருசலேம் பட்டணாக ஹோயிவா; அல்லி ஒப்பாங் சொப்பாடதாளெ நீரு எத்திண்டு ஹோப்புது காணக்கெ; நிங்களும் அவன ஹிந்தோடெ ஹோயிவா.
அம்மங்ங அவங், தட்டும்பொறதமேலெ கம்பிளி ஹாசி ஒரிக்கிபீத்திப்பா விஸ்தார உள்ளா ஒந்து முறித நிங்காக காட்டிதப்பாங்; அல்லிதென்னெ ஏற்பாடு கீயிவா ஹளி ஹளிட்டு, ஆக்கள ஹளாச்சுபுட்டாங்.
மார்த்தா அந்த்தெ ஹளிட்டு, அவள திங்கெ மரியாளின ஊளத்தெ ஹோதா. அவளப்படெ ஹோயிட்டு, “குரு பந்துதீனெ, நின்ன ஊதீனெ” ஹளி அவள கீயாளெ ஹளிதா.
இத்தோல! நா பாகுலப்படெ நிந்தட்டு, ஹடி தட்டிண்டித்தீனெ; ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் நன்ன ஒச்செ கேட்டு ஹடிதொறதங்ங, நா ஒளெயெ ஹுக்கி, நா அவனகூடெ குளுது தீனி திம்மி; அவனும் நன்னகூடெ குளுது தீனி திம்ம.