13 அம்மங்ங ஆ மொதலாளி இனி நா ஏன கீவுது? ஹளிட்டு, நனங்ங சினேகுள்ளா ஒந்தே ஒந்து மங்ஙன ஹளாயிச்சங்ங, அவனாதங்ஙும் மதிப்புரு ஹளி பிஜாரிசிட்டு, தன்ன மங்ஙன முந்திரி தோட்டாக ஹளாச்சுபுட்டாங்.
அவங் அந்த்தெ ஹளிண்டிப்பங்ங, பொளிச்ச உள்ளா ஒந்து மோட ஆக்களமேலெ பந்து மூடித்து. “இவங் நனங்ங சினேகுள்ளா மங்ஙனாப்புது; இவங் ஹளுது கேளிவா” ஹளி ஆ மோடந்த ஒந்து ஒச்செ கேட்டுத்து.
அம்மங்ங ஆகாசந்த ஒந்து ஒச்செ உட்டாத்து; அதனாளெ, “இவங் சினேக உள்ளா நன்ன மங்ஙனாப்புது, இவன நனங்ங ஒள்ளெ இஷ்ட ஆப்புது” ஹளி ஹளித்து.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்து பட்டணதாளெ ஒந்து ஞாயாதிபதி இத்தாங்; அவங் தெய்வாகும் அஞ்சுதில்லெ, மனுஷரா பெலெபீப்புதும் இல்லெ.
அந்த்தெ கொறேகால களிஞட்டும் அவங் அவளகாரெ ஒந்நனும் கீதுகொடாதெ இத்தாங்; எந்தட்டு அவங் ஒந்துஜின இந்த்தெ ஆலோசிதாங். நா தெய்வாகும் அஞ்சுதில்லெ, மனுஷம்மாரு ஒப்புறினும் பெலெ பீப்புதில்லெ;
அம்மங்ங ஆ மொதலாளி, மூறாமாத்த ஒப்பனகூடிங் ஹளாய்ச்சுபுட்டாங்; ஆக்க அவனும் ஹுயிது பொடுமாடி ஓடிசிபுட்டுரு.
எந்நங்ங ஆ பாட்டக்காரு அவன கண்டட்டு, “இவனாப்புது ஈ சொத்துமொதுலிக ஒக்க ஒடமஸ்த்தாங்; பரிவா! இவன கொந்தட்டு ஈ தோட்ட ஒக்க நங்க சொந்த மாடுவும்” ஹளி ஹளிட்டு,
அம்மங்ங, “இவங் நா தெரெஞ்ஞெத்திதா நன்ன மங்ஙனாப்புது, இவங் ஹளிதா ஹாற கேளிவா!” ஹளி, மோடந்த ஒந்து ஒச்செ கேட்டுத்து.
அதே ஹாற தென்னெ நா கண்டுதுகொண்டாப்புது, அவங்தென்னெ தெய்வத மங்ங ஹளி நிங்களகூடெ சாட்ச்சி ஹளுது” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நீ ஒள்ளேவனாயி ஜீவுசத்தெபேக்காயிற்றெ தெய்வ தந்தா தன்ன நேமத அடிஸ்தானதாளெ நின்னகொண்டு ஒயித்தாயி ஜீவுசத்தெ பற்றிபில்லெ; ஆ ஹேதினாளெ நீ சாவினாளெ குடிங்ஙித்தெ, அந்த்தெ குடிங்ஙித்தா நின்ன, தெய்வ கண்டட்டு, தன்ன மங்ஙன மனுஷனாயி ஹளாயிச்சு, சாவிந்த நின்ன ஹிடிபுடிசித்து.
எந்நங்ங தெய்வ தீருமானிசித்தா தக்க சமெ ஆப்பதாப்பங்ங, தன்ன மங்ஙனாயிப்பா கிறிஸ்தின ஒந்து ஹெண்ணின ஹொட்டெயாளெ ஹுட்டத்தெ மாடி, யூதம்மாரா நேமத அனிசரிசி ஜீவுசத்தெ மாடித்து.