27 எந்தட்டு அவங், ‘நா ராஜாவாயி இப்புது இஷ்ட இல்லெ ஹளி ஹளிதாக்கள ஒக்க நன்னப்படெ ஹிடுத்து கொண்டுபந்தட்டு, பெட்டி கொல்லிவா’ ஹளி ஆ ராஜாவு ஹளுவாங்” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ராஜாவு அது கேட்டு அரிசபட்டட்டு, தன்ன பட்டாளக்காறா ஹளாயிச்சட்டு, ஆக்கள ஒக்க கொந்து, ஆக்கள பட்டணத கிச்சு கவுசிதாங்.
அதுகொண்டு அவங் ஹோயிகளிவதாப்பங்ங, அல்லி இத்தா ஆள்க்காரு அவன வெருத்துரு; ஆக்க ஒக்க ஒந்தாயி கூடிட்டு, ‘நீ ராஜாவு ஆப்புது நங்காக இஷ்ட இல்லெ’ ஹளி ஹளத்தெபேக்காயி, செல ஆள்க்காறா அவன ஹிந்தோடெ ஹளாச்சுபுட்டுரு.
அந்த்தெ இப்பங்ங முந்திரிதோட்டத மொதலாளி ஆக்கள ஏன கீவாங்? அவனே நேரிட்டு பந்து, ஆ பாட்டக்காறா கொந்தட்டு, பேறெ ஆள்க்காறா கையி தன்ன தோட்டத ஏல்சுவனல்லோ? ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங ஜனங்ஙளு எல்லாரும் ஏசு ஹளிதன கேட்டட்டு, “இல்லெ இல்லெ! அந்த்தெ ஒந்தும் சம்போசத்தெபாடில்லெ” ஹளி ஹளிரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஆ ஜின தெய்வ ஞாயவிதிப்பா ஜின ஆயிப்புதுகொண்டு, தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது ஒக்க நிவர்த்தி ஆக்கு.
அம்மங்ங, அன்னிய ஜாதிக்காரு எருசலேம் பட்டணத ஒக்க ஹிடுத்து, செலாக்கள வாளாளெ பெட்டி கொல்லுரு; செலாக்கள அடிமெக்காறாயிற்றெ ஹிடுத்து கொண்டுஹோப்புரு; அந்த்தெ அன்னிய ஜாதிக்காறா கால நிவர்த்தி ஆப்பாவரெட்ட எருசலேம் பட்டணத ஆக்க சொவுட்டி நாசமாடுரு.”
அந்த்தெ, தன்ன சத்துருக்களு எல்லாரும் தன்ன காலடிக பொப்பாவரெட்டும் அல்லி காத்தித்தீனெ.