7 அந்த்தெ ஆயித்தங்ங, தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்து, இரும் ஹகலும், தன்னகூடெ பிரார்த்தனெ கீவா தன்ன மக்கள காரெ ஞாயமாயிற்றெ கீதுகொடாதெ இக்கோ? ஆக்காக சகாய கீவத்தெ தாமச கீயிகோ?
ஆ கஷ்ட ஜினத, தெய்வ கொறெயாதித்தங்ங, லோகாளெ உள்ளா ஒப்புரும் ரெட்ச்செபடத்தெ பற்ற; எந்நங்ங தெய்வ, தாங் தெரெஞ்ஞெத்திதா ஜனங்ஙளிகபேக்காயி, ஆ கஷ்ட ஜினத கொறச்சு தக்கு.
ஏனாக ஹளிங்ங, கள்ளக்கிறிஸ்துமாரும், கள்ள பொளிச்சப்பாடிமாரும் பந்தட்டு, பற்றுதாதங்ங தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திதாக்களகூடி ஏமாத்தத்தெ பேக்காயி, ஆக்கள முந்தாக தொட்ட அல்புதங்ஙளும், அடெயாளங்ஙளும் கீதுகாட்டுரு.
துஷ்டம்மாராயி ஜீவுசா நிங்களே, நிங்கள மக்காக ஒள்ளெ ஒள்ளெ சாதெனெ கொடத்தெ அருதிப்பங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பாங், தன்னகூடெ கேளாக்காக ஒள்ளேதன கொடாதிப்பனோ? தீர்ச்செயாயிற்றும் கொடுவனல்லோ!
துஷ்டம்மாராயி ஜீவுசா நிங்களே, நிங்கள மக்காக ஒள்ளெ ஒள்ளெ சாதெனெ கொடத்தெ அருதிப்பங்ங, சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பாங், தன்னகூடெ கேளாக்காக தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின கொடாதிப்பனோ? தீர்ச்செயாயிற்றும் கொடுவாங் ஹளி ஏமாரி ஒறப்பாயிற்றெ நம்புக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அஜ்ஜிக எம்பத்தி நாக்கு வைசு உட்டாயித்து; ஆ அஜ்ஜி அம்பலந்த புட்டு ஹோகாதெ, ஜினோத்தும் தின்னாதெ நோம்பு இத்து, இரும் ஹகலும், பிரார்த்தனெ கீதண்டு தெய்வத பெகுமானிசிண்டித்தா.
அதுகொண்டு, நா நிங்களகூடெ ஹளிதா வாக்கு ஒக்க மனசினாளெ பீத்து, அது ஒக்க சம்போசத்தெ தொடங்கத்தாப்பங்ங, ஈ லோகாக பொப்பத்துள்ளா கஷ்டந்த தப்சத்துள்ளா சமெஆத்து ஹளிட்டுள்ளா ஒள்ளெ நம்பிக்கெயோடும், தைரெத்தோடும் நன்ன நோடி இரிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுமாத்தறல்ல, இந்த்தெ நங்கள சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திப்பங்ங, நங்கள குற்ற ஹளத்தெ நில்லாவாங் ஏற?
தெய்வ நிங்களமேலெ சினேகபீத்து பரிசுத்தம்மாராயிற்றெ நிங்கள தெரெஞ்ஞெத்திப்புதுகொண்டு, அதங்ங ஏற்றா ஹாற தென்னெ மற்றுள்ளாக்களமேலெ கருணெ காட்டுது, தயவு காட்டுது, தாழ்மெயாயிற்றெ நெடிவுது, மனசலிவு காட்டுது, மற்றுள்ளாக்க கீவா காரெயாளெ பொருமெ உள்ளாக்களாயி சகிச்சு நெடிவுது,
நிங்க தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ வளரத்தெ பேக்காயி, நிங்கள சகாசத்தெகும், நிங்கள காம்பத்தெகும் நங்க இரும் ஹகலும் தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டித்தீனு.
ஆதரவில்லாத்த ஒந்து விதவெ தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாவளாயி, இரும் ஹகலும் தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டு இறட்டெ.
நன்ன கார்ணம்மாரு கும்முட்டுபந்தா ஹாற தென்னெ நானும் சுத்த மனசாட்ச்சியோடெ கும்முடா தெய்வாக நண்ணி ஹளுதாப்புது; நா பிரார்த்தனெ கீவா சமெயாளெ ஒக்க இரும், ஹகலும் நின்னும் ஓர்த்து பிரார்த்தனெ கீவுதாப்புது.
அதுகொண்டு தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திதா ஜனங்ஙளிக ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்புது கொண்டுள்ளா ரெட்ச்செயும், நித்திய மதிப்பும் கிட்டுக்கு ஹளிட்டாப்புது நா சகல கஷ்டங்ஙளும் சகிப்புது.
நன்ன ஹாற தென்னெ நீனும் ஏசின நம்புதுகொண்டு நேராயிற்றெ நன்ன மங்ஙனாயிப்பா தீத்துவே! விஷேஷப்பட்டா அப்போஸ்தலனாயிப்பா பவுலு ஹளா நா கத்து எளிவுது ஏன ஹளிங்ங, நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வும், நங்கள ரெட்ச்சகனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தும் நினங்ங கருணெயும், சமாதானும் தரட்டெ.
பொந்து, கலாத்தியா, கப்பத்தோக்கியா, ஆசியா, பித்தினியா ஹளா தேசதாளெ ஒக்க ஈக ஜீவிசிண்டிப்பா தெய்வராஜெக சொந்தமாயிற்றெ இப்பா ஜனங்ஙளே! ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு அப்போஸ்தலனாயிப்பா பேதுரு ஹளா நா கத்து எளிவுது ஏன ஹளிங்ங,
அதுகொண்டு, செல ஆள்க்காரு பிஜாருசா ஹாற ஏசுக்கிறிஸ்து பிரிக பாராங் ஹளி நிங்களும் பிஜாருசுவாட; தாங் ஹளிதா வாக்குபிரகார ஒறப்பாயிற்றெ பொப்பாங்; எந்நங்ங கால தாமச மாடுது ஏனாக ஹளிங்ங ஒப்புரும் நசிச்சு ஹோப்பத்தெபாடில்லெ எல்லாரும் மனசுதிரிஞ்ஞு தன்னப்படெ பருக்கு ஹளிட்டாப்புது.
அம்மங்ங, ஒந்து தூதங், “சொர்க்கமே! தெய்வஜனமே! தூதம்மாரே! பொளிச்சப்பாடிமாரே! நிங்க சந்தோஷபட்டு கொண்டாடிவா; நிங்காக பேக்காயிற்றெ, தெய்வ அவாக சிட்ச்செ கொட்டுகளிஞுத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க ஒச்செகாட்டி, “பரிசுத்தும், சத்தியமும் உள்ளா எஜமானனே! லோகாளெ இப்பாக்காக ஏஸுகால ஞாயவிதி கொடாதிப்பெ? நங்கள கொந்தாக்கள ஏஸுகாலட்ட பகர மீட்டாதிப்பெ?” ஹளி கேட்டுரு.
அதுகொண்டாப்புது, ஈக்க தெய்வத சிம்மாசனத முந்தாக நிந்திப்புது; ஆக்க இரும் ஹகலும், தெய்வத அம்பலதாளெ இத்து, தெய்வத கும்முட்டண்டிப்புது கொண்டு, சிம்மாசனதாளெ இப்பாவாங் ஏகோத்தும் ஈக்களகூடெ இத்து, ஈக்கள பாதுகாப்பாங்.