37 அதங்ங ஆள்க்காரு அவனகூடெ, “நசரெத்து பாடதாளெ இப்பா ஏசு ஹோதீனெ” ஹளி ஹளிரு.
அல்லி இப்பா நசரெத்து பாடதாளெ தங்கி இத்தாங்; அந்த்தெ “அவன நசரெத்துகாறங் ஹளி ஊளுரு” ஹளி, ஏசினபற்றி நேரத்தெ பொளிச்சப்பாடிமாரு ஹளிதொக்க நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி இதொக்க நெடதுத்து.
அவங், ஆள்க்காரு நெடது ஹோப்பா ஒச்செ கேட்டட்டு, “இது ஏன ஒச்செ? ஏற ஹோப்புது?” ஹளி கேட்டாங்.
அந்த்தெ ஹளத்தாப்பங்ங அவங் “ஏசுவே! தாவீதின மங்ஙா! நன்னமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ நசரெத்து பட்டணாக ஹோயி, அவ்வெ அப்பாங் ஹளிதா ஹாற கேட்டுநெடதாங்; எந்நங்ங தன்ன அவ்வெ ஈ காரெ ஒக்க மனசினாளெ பீத்து சிந்திசிண்டே இத்தா.
பிலிப்பு நாத்தான்வேலின கண்டட்டு அவனகூடெ, “தெய்வ நேமபுஸ்தகதாளெ மோசேயும், பொளிச்சப்பாடிமாரும் ஹளிப்பாவன நங்க கண்டும்; அவங் ஜோசப்பின மங்ஙனும், நசரெத்து பாடக்காறனுமாயிப்பா ஏசு தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
பிலாத்து ஏசின குரிசாமேலெ தறெப்பத்துள்ளா காரண அறிவத்தெபேக்காயி, “நசரெத்துகாறனாயிப்பா ஏசு, யூதம்மாரா ராஜாவு” ஹளி எளிதி, குரிசாமேலெ பீப்பத்தெ ஹளிதாங்.
இஸ்ரேல் ஜனங்ஙளே! நா ஹளுதன கேளிவா; நிங்க அருதிப்பா ஹாற நசரெத்து பாடக்காறனாயிப்பா ஏசினகொண்டு தெய்வ நிங்கள எடநடுவு தொட்ட தொட்ட காரியங்ஙளும், அல்புதங்ஙளும், அடெயாளங்ஙளும் கீது, ஏறாப்புது ஏசு ஹளிட்டுள்ளுதன ஒறப்பாயிற்றெ காட்டிதந்து ஹடதெ.
நசரெத்துகாறனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹெசறாளெ தென்னெயாப்புது இவங் நிங்கள முந்தாக சுகஆயி நிந்திப்புது; ஈ சங்ஙதி நிங்களும், இஸ்ரேல் ஜனங்ஙளு எல்லாரும் அருதிருக்கு; நிங்க ஏசின குரிசாமேலெ தறெச்சு கொந்துரு; எந்நங்ங, சத்தா ஏசின தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சித்து.
“நீ நன்னகூடெ பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங, தக்க சமெயாளெ நா நின்ன சகாசி ரெட்ச்சிசிதிங்” ஹளி தெய்வ ஹளுதாப்புது; ஆ ரெட்ச்செகுள்ளா சமெ! இந்து தென்னெயாப்புது ஹளி ஓர்மெயாளெ பீத்தணிவா.