21 அதங்ங அவங், “இதொக்க நா பாலேகாலந்தே கைக்கொண்டு பந்நீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங அவங் அப்பனகூடெ, இத்தோடெ! நா ஈ ஊரினாளெ ஈசு வர்ஷ கெலச கீதல்லோ! நா ஒரிக்கிலும் நீ ஹளிதா வாக்கின கேளாதெ நெடதுபில்லெ; எந்தட்டும் நனங்ங ஒந்து ஜினகூடி, நீ நின்ன கூட்டுக்காறாகூடெ சந்தோஷமாயிற்றெ இரு ஹளிட்டு ஒந்து கோளிமறிதகூடி கொந்துதினு ஹளிட்டு தந்துபில்லெ.
அதே ஹாற தென்னெ, சத்தியநேராயிற்றெ நெடிவா தொண்ணூறா ஒம்பத்து ஒள்ளேக்கள காட்டிலும், தெற்று குற்ற கீது ஜீவிசிண்டிப்பா ஒப்பாங் மனசுதிரிஞ்ஞு சத்தியநேரு பட்டேக பந்நங்ங, சொர்க்கராஜெயாளெ ஒந்துபாடு சந்தோஷ ஆயிக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
பேசித்தர கீவத்தெபாடில்லெ, கொலெகீவத்தெ பாடில்லெ, கள்ளத்தெ பாடில்லெ, கள்ளசாட்ச்சி ஹளத்தெ பாடில்லெ, நின்ன அவ்வெஅப்பன பெகுமானிசுக்கு ஹளிட்டுள்ளா தெய்வ நேம நினங்ங கொத்துட்டல்லோ?” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங ஏசு, “எந்நங்ஙும் நீ ஒந்து காரெகூடி கீவத்துட்டு; அது ஏன ஹளிங்ங, நினங்ங உள்ளா சொத்துமொதுலின ஒக்க மாறிட்டு இல்லாத்தாக்காக கொடு; அம்மங்ங நினங்ங சொர்க்காளெ சொத்துமொதுலு சேருகு; எந்தட்டு நீ, நன்னகூடெ பா” ஹளி ஹளிதாங்.
யூத மதாமேலெ கூடுதலு பக்தி உள்ளுதுகொண்டு கிறிஸ்தின நம்பா ஆள்க்காறா உபத்தர கீதண்டித்தாவனாப்புது; ஆ நேமதாளெ ஹளிப்புதன ஒக்க அனிசரிசி நெடதுது கொண்டு ஒப்புரும் நன்ன குற்ற ஹளத்தெ பற்றிப்பில்லெ.