25 எந்நங்ங அதனமுச்செ, ஈ காலதாளெ இப்பா ஜனங்ஙளு நன்ன பேடாத்தாவாங் ஹளி பொறந்தள்ளி, ஒந்துபாடு கஷ்ப்டபடுசுரு.
ஆ சமெந்த ஹிடுத்து ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ தாங் எருசலேமிக ஹோப்பத்துட்டு ஹளியும், அல்லிபீத்து மூப்பம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் தன்ன ஹிடுத்து உபதரிசி கொல்லுரு ஹளியும், மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ தன்ன ஜீவோடெ ஏளுசுகு ஹளிட்டுள்ளா காரெத பற்றியும் ஹளத்தெகூடிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “மெனெ கெட்டாக்க, பேட ஹளி ஒதுக்கிதா கல்லுதென்னெ, மெனெ கெட்டத்துள்ளா பிரதான மூலெக்கல்லாத்து; அது தெய்வதகொண்டு சம்போசித்து; அது நங்கள எல்லாரின கண்ணிகும் ஆச்சரியமாயிற்றெ ஹடதெ ஹளிட்டுள்ளா வாக்கின நிங்க ஒரிக்கிலும் தெய்வத புஸ்தகதாளெ பாசிபில்லே?
“நங்க எல்லாரும் ஈக எருசலேமிக ஹோதீனு; அல்லிபீத்து ஜனங்ஙளு, மனுஷனாயி பந்தா நன்ன, தொட்டபூஜாரிமாரா கையாளெயும், வேதபண்டிதம்மாரா கையாளெயும் ஏல்சிகொடுரு; ஆக்க நனங்ங மரண சிட்ச்செ விதிச்சட்டு, அன்னிய ஜாதிக்காறா கையி ஏல்சிகொடுரு.
‘மெனெ கெட்டாக்க, பேட ஹளி ஒதுக்கிதா கல்லுதென்னெ, மெனெ கெட்டத்தெ பிரதான மூலெக்கல்லாத்து; அது தெய்வதகொண்டு சம்போசித்து; அது நங்கள கண்ணிக ஆச்சரியமாயிற்றெ ஹடதெ’ ஹளி வேதபுஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கின, நிங்க பாசிதீரல்லோ?” ஹளி கேட்டாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “யூத மூப்பம்மாரும், வேதபண்டிதம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும் மனுஷனாயி பந்தா நன்ன ஆகாத்தாவாங் ஹளி பொறந்தள்ளி, பலவிதமாயிற்றெ உபதரிசி கொல்லுரு; எந்நங்ஙும், நா மூறுஜின களிஞட்டு ஜீவோடெ எத்து பொப்பிங்” ஹளி கூட்டகூடத்தெ கூடிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, தன்ன சாவினபற்றி சிஷ்யம்மாரிக தனிச்சு ஹளிகொடத்தெ பிஜாரிசித்தாங்; எந்தட்டு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, “மனுஷனாயி பந்தா நன்ன செலாக்க மனுஷம்மாரா கையாளெ ஹிடுத்து ஏல்சிகொடுரு; ஆக்க நன்ன கொல்லுரு; எந்நங்ங மூறுஜின களிவங்ங, நா ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு, ஹன்னெருடு சிஷ்யம்மாரா தன்னப்படெ ஊதுபரிசிட்டு, நங்க எல்லாரும் ஈக எருசலேமிக ஹோதீனு; மனுஷனாயி பந்தா நன்னபற்றி பொளிச்சப்பாடிமாரு அந்து எளிதிது நிவர்த்தி ஆப்பத்தெ ஹோத்தெ.
சாட்டெவாறாளெ ஹுயிதட்டு, கொலெ கீவுரு; எந்நங்ஙும் மூறாமாத்த ஜின நா ஜீவோடெ ஏளுவிங் ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “கிறிஸ்து பாடுபட்டு சத்துகளிஞட்டு, மூறாமாத்த ஜின ஜீவோடெ ஏளுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதும் ஒக்க தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ?
“ஏனாக ஹளிங்ங, யூத மூப்பம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும் வேதபண்டிதம்மாரும் ஒக்க கூடிட்டு, மனுஷனாயி பந்தா நன்ன பேடா ஹளி பொறந்தள்ளி, ஒந்துபாடு உபத்தரகீது கொல்லுரு; எந்நங்ஙும் மூறாமாத்த ஜின ஜீவோடெ ஏளுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
அவங் தன்ன சொந்த ஜாதிக்காறப்படெ பந்நா. எந்நங்ங ஆக்க அவன சீகரிசிதில்லெ.
“எஜமானனே! நங்க கூட்டகூடிதன ஏற நம்பிதீரெ? தெய்வத சக்தி ஏற மனசிலுமாடிதீரெ?” ஹளி ஏசாயா பொளிச்சப்பாடி ஹளிதா வாக்கு இந்த்தெ நிவர்த்திஆத்து.