22 எந்தட்டு ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, மனுஷனாயி பந்தா நா இஞ்ஞொம்மெ திரிச்சு பொப்புதன காம்பத்தெ கொதிப்பா ஒந்துகால பொக்கு; எந்நங்ஙும் நிங்க அதன காணரு.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “மொதேகாற ஹைதனகூடெ இப்பா கூட்டுக்காரு பேஜார ஹிடுத்தண்டிப்புறோ? மொதேகாறஹைதாங் ஆக்களபுட்டு ஹோப்பா ஒந்து காலகட்ட பொக்கு அம்மங்ங ஆக்க நோம்பு இப்புரு.
எந்நங்ங, மொதேகாறஹைதாங் ஆக்களபுட்டு பிரிஞ்ஞு ஹோப்பா ஒந்து காலகட்ட பொக்கு; ஆ சமெயாளெ ஆக்க நோம்பு எத்துரு.
இத்தோல! நிங்கள அம்பல ஒந்தும் இல்லாதெ, இடுது பொளிஞ்ஞு ஹாளாயிண்டு ஹோக்கு, ‘எஜமானனாயிப்பா தெய்வத ஹெசறாளெ பொப்பாவங்ங அனுக்கிரக உட்டாட்டெ!’ ஹளி நிங்க ஹளா ஜினவரெட்டா, நிங்க நன்ன காணரு ஹளி நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங மொதேகாறஹைதாங் ஆக்களபுட்டு பிரிஞ்ஞு ஹோப்பா ஒந்து காலகட்ட பொக்கு; ஆ சமெயாளெ ஆக்க நோம்பு இப்புரு ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “பொளிச்சமாயிற்றெ இப்பா நா நிங்களகூடெ இனி கொறச்சு கால மாத்தறே இப்பிங்; அதுகொண்டு நிங்க ஈ பொளிச்சதாளே நெடதணிவா; அம்மங்ங நிங்க இருட்டினாளெ குடுங்ஙரு; ஏனாக ஹளிங்ங, இருட்டினாளெ நெடிவாவாங் எல்லிக ஹோதீனெ ஹளிட்டுள்ளுது அவங்ஙே கொத்துட்டாக.
மக்களே! இனி கொறச்சுஜின நா நிங்களகூடெ இப்பிங்; நிங்க நன்ன தெண்டுரு; எந்நங்ஙும் ‘நா ஹோப்பா சலாக நிங்களகொண்டு பொப்பத்தெபற்ற’ ஹளி, நேரத்தெ நா யூதம்மாராகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ, ஈக நிங்களகூடெயும் ஹளுதாப்புது.