31 அதங்ங அப்ரகாமு: தெய்வதபற்றி மோசேயும், பொளிச்சப்பாடிமாரும் ஹளா வாக்கிக கீயி கொட்டு கேளாத்தாக்க, சத்தாக்களாளெ ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ஙும் கேளரு ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங அவங், அப்பனாயிப்பா அப்ரகாமே! அந்த்தெ அல்ல, சத்தாக்களாளெ ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ங ஆக்க கீவா தெற்று குற்றத புட்டு ஒள்ளெ பட்டேக திரிஞ்ஞு பொப்புரு ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞட்டு ஒந்துஜின, ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ, ஏது ஒந்து மனுஷன ஜீவிதாளெயும், தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஹேது பாராதிற; எந்நங்ங, அது ஏறனகொண்டு பந்தாதெயோ? அவங்ங கேடுகாலஆப்புது!
மோசே எளிதிப்புதன நம்பித்தில்லிங்ஙி, நா ஹளுதன எந்த்தெ நம்புரு?” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹிந்தீடு பவுலு, பிரார்த்தனெ மெனெத ஒளெயெ ஹோயி தைரெயாயிற்றெ பிரசங்ஙகீதாங்; அல்லி மூறுமாச கால இத்து, தெய்வராஜெதபற்றி ஜனங்ஙளிக மனசிலாப்பா ரீதியாளெ உபதேசகீதாங்.
அம்மங்ங அகரிப்பா ராஜாவு பவுலா நோடிட்டு, “நீ ஹளுது கேளதாப்பங்ங, கொறச்சு நேரதாளெ நன்னும் கிறிஸ்தியானி மாடியுடுவெ ஹளியாப்புது தோநுது” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ஙபேக்காயி ஆக்க ஒந்துஜின ஏற்பாடு கீதுரு; அம்மங்ங, கொறே ஆள்க்காரு பவுலு தங்கித்தா மெனேக பந்துரு; பவுலு, பொளாப்பங்ங தொடங்ஙி சந்நேரட்ட மோசேத தெய்வ நேமந்தும், பொளிச்சப்பாடு புஸ்தகந்தும் ஏசினபற்றிட்டுள்ளா காரெ எத்தி கூட்டகூடிட்டு, தெய்வராஜெத பற்றியும் விஸ்தாரமாயிற்றெ எத்தி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங, நங்க கூட்டகூடா ஒள்ளெவர்த்தமான ஒப்பங்ங மனசிலாகாத்துது, நங்க தெளிவாயிற்றெ ஹளிகொடாத்துது கொண்டல்ல; அது ஆக்காக நம்பத்தெ மனசில்லாத்துது கொண்டாப்புது; அதுகொண்டு ஆக்க நசிச்சுஹோதீரெ.
அதுகொண்டு, தெய்வாக அஞ்சி நெடது, ஜனங்ஙளு எந்த்தெ தெய்வாக அஞ்சி நெடீக்கு ஹளி புத்தி ஹளிகொட்டீனு; நங்க கீவா கெலசஒக்க தெய்வாக கொத்துட்டு; நிங்காகும் அறியக்கெ.